Radical indeterminacy, idealism, realism: Benedetto Croce vs. Roy Harris

در مقاله حاضر، نظریه های نیمه شناختی از بنتیتو کروچه ایده آلیست و روی هریس "واقع گرایانه" مقایسه شده است. این دو در میان اندک اندیشمندان در اندیشه فکری غرب بودند که از این ایده دفاع می کردند که نشانه گذاری به طور بالقوه نامطلوب است. آنها به این ترتیب به این نتیجه رسیدند که زبان و ارتباطات نمی توانند اشیاء مطالعه علمی تجربی را تشکیل دهند، زیرا جهان خارج نمی تواند جدا از ذهن فردی باشد که آن را تجربه می کند. این مقاله به عنوان نقطه عزیمت "استاتیکا" کروچ (1902) و بحث کروکیه از نظر نقطه ی بحرانی تئوری یگانه ی هریسین در نظر گرفته می شود تا نقطه ی همگرایی و واگرایی را تعیین کند. استدلال می شود که ایده آلیسم کراونتی و یکپارچگی در نهایت فلسفه های ناسازگار هستند، به رغم علم مشترک علم شناختی.