Distinguishing the affective and cognitive bases of implicit attitudes to improve prediction of food choices

رفتارهای خوردن به طور عمده از فرآیندهای اتوماتیک حاصل می شود. با این حال، در تحقیقات موجود، نگرش های خودکار و یا ضمنی نسبت به مواد غذایی اغلب پیش بینی رفتارهای خوردن را پیش بینی نمی کنند. با استفاده از یافته های تحقیق در علوم شناختی عصب شناسی، پیشنهاد می کنیم و نتیجه می گیریم که یک دلیل اصلی که نگرش های تلویحی نسبت به مواد غذایی پیش بینی کننده های خوب رفتارهای خوردن نیست، این است که نگرش های ضمنی توسط دو ساختار متمایز که اغلب نتایج عینی ارزیابی دارند، هدایت می شوند: (به عنوان مثال، خوشبختی؛ پایه عاطفی نگرش های ضمنی) و واکنش های شناختی خودکار به مواد غذایی (به عنوان مثال، سلامت، پایه شناختی از نگرش های ضمنی). مهمتر از همه، ما دریافتیم که مبانی عاطفی و شناختی نگرش های ضمنی به طور مستقیم و منحصر به فرد بر انتخاب های غذایی واقعی تحت شرایط مختلف تاثیر می گذارند. در حالی که مبنای عاطفی نگرش ضمنی راننده اصلی انتخاب غذا است، تنها راننده زمانی است که منابع شناختی در حین انتخاب محدود می شوند. پایه شناختی از نگرش های ضمنی منحصر به فرد بر انتخاب غذا تاثیر می گذارد زمانی که منابع شناختی در طول انتخاب بسیار زیاد است، اما فقط برای شرکت کنندگان در کم تحرک. محققان علاقه مند به فرآیندهای اتوماتیک در رفتارهای خوردن می توانند از طریق تمایز بین مبانی عاطفی و شناختی نگرش های ضمنی بهره مند شوند.