Misshapen motherhood: Placing breastfeeding distress

در این مقاله، هدف اصلی من این است که به تجربیات دچار تغذیه با تغذیه با شیر مادر که در تحقیقات روایت با مادران در استرالیا ظاهر می شود، جای داده شود. من پیشنهاد می کنم که دچار تغذیه با شیر مادر نباید بخاطر چشم انداز خاص اجتماعی و فضایی که از آن نگهداری می شود، و همچنین از نظر چشم انداز زندگی شده و غالبا غیر سازگار با بدن خود خوانده شود. با توجه به مطالب متناقض مادرانه ایده آل یا انحصاری در ملت هایی مانند استرالیا، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا، و با توجه به کار مفهومی که در ارتباط با ارتباط فرهنگ و ذات با فکر کردن در مورد مکان است، من دو مورد از ناراحتی های شیردهی را درک می کنم: درد و نامعتبر است در هر دو حالت، زنان با نگرانی شرم آور از عدم توانایی انجام آنچه ریبکا کوکلا به عنوان «مادر مادربزرگ» توصیف می کند، در شکل مادر مادر شیرده منحصرا قادر به بستن نوزاد خود به طور مستقیم به سینه هایش است. همانطور که من بحث می کنم، تجربیات زنان از درد شدید در هنگام تغذیه با شیر مادر و استفاده از روش های جایگزین «غیرقابل اعتماد» برای تغذیه (مانند شیرینی پلاستیکی بطری یا فرمول)، انتظارات خود را از زندگی ایده آل تجربیات مادری مادرزادان تقلیل می دهند. با این حال، از طریق این تجربیات مضطرب، با این حال، آگاهی بالقوه انعطاف پذیر از ماهیت ذاتا مبهم مادری است که همیشه سرزنده ایده آل شده است.