Beyond 'voice', beyond 'agency', beyond 'politics'? Hybrid childhoods and some critical reflections on children's emotional geographies

در این مقاله، من استدلال می کنم که بخش قابل توجهی از تحقیقات در مورد جغرافیای عاطفی کودکان برای تقویت اهمیت صدای کودکان، (مستقل) "آژانس" و راه های مختلفی که صدای / آژانس ممکن است "سیاسی" . بدون تمایل به اخراج و یا کنار گذاشتن چنین رویکردهایی، من راه های بالقوه برای فرار از نگرانی ها را با صدای / آژانس / سیاست کشف می کنم. در ابتدا، مطالعات در مورد مشارکت کودکان (و روش های مشارکتی)، فعالیت و زندگی روزمره را بررسی می کنم که احساسات را بسیج می کنند و در شیوه های تولید تاثیر می گذارند. من چنین مطالعاتی را با سوالات مهمی مطرح می کنم که با توجه به علاقه مند شدن به نیاز به کودکان برای نشان دادن خودشان مطرح شده است. سپس من فرصت هایی را که به اصطلاح "هیبرید" مفهومی از دوران کودکی - که فراتر از دوگانگی های بیولوژیک بیگانه است - بررسی می کند تا بتواند گام های بیشتری را پیش از صدای / آژانس فراهم کند. براساس نمونه هایی از آموزش های جایگزین و نظریه های دلبستگی معاصر، من برخی از دلایل بالقوه برای جغرافیای عاطفی کودکان و جغرافیای روابط پیری از آنچه که من روابط عاطفی بیش از حد اجتماعی می نامد، کشف می کنم. با این حال من هیچ تاییدیه ای از این احساسات ترکیبی ارائه نمی دهم. بنابراین، با تکمیل برخی از کلمات احتیاط، هر دو به لحاظ سوالات انتقادی مطرح شده توسط روابط عاطفی بیش از حد اجتماعی، به طور خاص، و از لحاظ مباحث بحث گسترده تر در مورد چگونگی و چرا محققان (جغرافیای عاطفی) .