Capacity investment under uncertainty: The effect of volume flexibility

تئوری گزینه واقعی یک ابزار اصلی در نظریه سرمایه گذاری امروز است زیرا عدم اطمینان و انعطاف پذیری مدیریتی را در تحلیل و ارزیابی پروژه های سرمایه گذاری ادغام می کند. این مقاله زمان و اندازه مطلوب سرمایه گذاری را برای یک شرکت انحصارطلب تحت عدم اطمینان تقاضا و انعطاف پذیری حجم مطالعه می کند. در چارچوب مدل سازی ما، تقاضا به صورت تصادفی است و شرکت برای اولین بار زمان و اندازه مطلوب فرایند تولید را تعیین می کند. بعد از ورود، شرکت به طور مداوم حجم تولید را برای مطابقت با تقاضای مورد نظر تنظیم می کند. انعطاف پذیری دوره ای با هزینه ای است که بستگی به خروجی فعلی و ظرفیت ایجاد شده دارد. ما دو مدل مختلف انعطاف پذیری حجم را مطالعه می کنیم: انعطاف پذیری حجم ضعیف اجازه می دهد که شرکت ها هر مقدار کمتری نسبت به ظرفیت نصب شده تولید کنند؛ انعطاف پذیری حجم به بالا اجازه می دهد تا تولید بیش از اندازه ظرفیت شرکت را گسترش دهد. در هر دو مورد، گزینه ای برای موقت تعلیق تولید به طور پیش فرض نیست، اما این بخشی از انتخاب مطلوب شرکت است. با استفاده از این ویژگی، مدل نتیجه گیری را ارائه می دهد که برخلاف یافته های نظری اخیر در مورد یک موضوع است. ما دریافتیم که افزایش میزان انعطاف پذیری حجم نازل باعث می شود که شرکت تمایل داشته باشد قبل از آن در یک کارخانه بزرگتر سرمایه گذاری کند. ما همچنین نشان می دهیم که انعطاف پذیری حجم نزولی نرخ بهره را کاهش می دهد، به ویژه در بازارهای بسیار نا مشخص. انعطاف پذیری حجم بالا باعث کاهش حجم سرمایه گذاری و آستانه سرمایه گذاری می شود که شرکت ظرفیت آن را نصب می کند. نرخ بهره در مقایسه با موارد انعطاف پذیری حجم نزولی بطور قابل توجهی بالاتر است و بین افزایش انعطاف پذیری و میزان بهره وری افزایش می یابد.