Condition-based maintenance for systems with economic dependence and load sharing

افزونگی اغلب برای دستیابی به قابلیت دسترسی به سیستم بسیار ضروری است. مزیت اضافی نصب اجزای انبساط این است که بار کل سیستم را می توان در میان اجزاء به اشتراک گذاشت، در نتیجه جلوگیری از خراب شدن سریع. از یک طرف، این یک انگیزه برای جایگزینی اجزای شکست خورده را در اسرع وقت فراهم می کند، به عنوان یک شکست جزئی باعث افزایش بار در اجزای باقی مانده می شود. از سوی دیگر، با این حال، افزونگی باعث ایجاد خوشه بندی نگهداری و فرصت های تعویق می شود، به منظور کاهش فرکانس تعمیر و نگهداری و به این ترتیب هزینه های خرابکاری و تعمیر و نگهداری را کاهش می دهد. تا به امروز، این کمپین تحت رژیم نگهداری مبتنی بر شرایط مورد بررسی قرار نگرفته است. برای مقابله با این مسئله، ما یک سیستم موازی را در نظر می گیریم که به دلیل وابستگی به شکست از طریق به اشتراک گذاری بار و وابستگی اقتصادی از طریق هزینه های تعمیر و نگهداری نگهداری می شود. ما سیستم ما را به عنوان یک فرایند تصمیم گیری مارکوف تشکیل می دهیم و تصمیمات جایگزین بهینه را به دست می آوریم که به طور متوسط ​​هزینه های طولانی مدت در واحد زمان را به حداقل برساند. از طریق تحقیق عددی و تحلیل حساسیت، که در آن ما میزان تقسیم بار، و هزینه راه اندازی تعمیر و فرآیند تخریب را تغییر می دهیم، می توانیم بینش کلی درباره ساختار سیاست مطلوب را بدست آوریم. سیاست های آستانه استاندارد، که یک جزء را جایگزین می کند، به محض آن که خرابی آن بیش از یک آستانه مشخص باشد، می تواند دور از مطلوب باشد، در حالی که نادیده گرفتن یا تفسیر مفاهیم به اشتراک گذاشتن بار بین اجزای سازنده نیز می تواند منجر به سیاست های نگهداری به مراتب گران تر شود.