Regional state capacity and the optimal degree of fiscal decentralization

ما درجه مطلوب عدم تمرکز مالی در یک فدراسیون را مطالعه می کنیم. دولت های منطقه ای با توانایی های خود برای ارائه کالاهای عمومی (ظرفیت اداری) و افزایش درآمد مالیاتی (ظرفیت مالی) مشخص می شوند. دو رژیم در زمینه کارایی مقایسه شده است. با تمرکززدایی جزئی، دولت های منطقه ای به تهدیدات مرکزی برای تکمیل پروژه های محلی در نیازهای مالی متکی هستند. تحت تمرکز کامل، تامین مالی حاشیه ای از طریق مالیات های مالی محلی به دست می آید. ما نشان می دهیم که وجود سطح پایین کافی از ظرفیت های اداری یک شرط لازم برای غلبه بر عدم تمرکز کامل است. این وضعیت همچنین می تواند بسته به ویژگی های پروژه ها کافی باشد. برخی از برنامه های افزودنی ارائه شده اند.