Evasive lying in strategic communication

عدم تقارن اطلاعات در معاملات اقتصادی در همه جا وجود دارد و به طور منظم منبع رفتار جعلی است. در یک تجزیه و تحلیل تئوری و تجربی از یک بازی فرستنده و گیرنده، ما بررسی می کنیم که آیا تحریم ها برای دروغ گفتن باعث می شود که حقیقت بیشتری بیان شود. جنبه جدید در مدل ما اینست که فرستندگان ممکن است نه تنها بین دروغ گفتن حقایق و (صریح) دروغگویی را انتخاب کنند، بلکه ممکن است در دروغ گویی نیز با تردید و تظاهر به دانستن درگیر شوند. در حالی که ما متوجه می شویم که تحریم ها حقیقت را بیان می کنند، زمانی که فرستندگان نمی توانند در دروغ گویی گمراه شوند، این درست نیست که دروغ گمراهی امکان پذیر باشد. پس دروغ صریح تا حد زیادی توسط دروغ گویی گمراه شده جایگزین شده است، که به طور کامل تاثیر مثبت تحریم ها را بر نرخ صدق می کند. همانطور که در مدل ما مشخص شده است، پیش شرط لازم برای چنین اثر فرسایش، این است که دروغ گریز از نظر روان شناختی نسبت به دروغ گویی دشوار است. شواهد حاصل از داده های آزمایشی ما و بررسی انجام شده با شرکت کنندگان دیگر نشان می دهد که تغییر در جهت اخراج می تواند در واقع به هزینه های روانشناختی پایین تر مربوط باشد. به طور کلی، نتایج ما به وضوح محدودیت های تحریم دروغ را برای مقابله با استثمار عدم تقارن اطلاعاتی نشان می دهد و ممکن است شواهد تجربی از صنعت مالی را که تحریم ها برای سوء رفتار مالی در نهایت به نظر می رسد بسیار موثر نیست توضیح دهد.