A credible approach for measuring inframarginal participation in energy efficiency programs

اقتصاددانان مدتها استدلال کرده اند که بسیاری از دریافت کنندگان یارانه های بهره وری انرژی ممکن است غیر اضافی باشند. پرداخت به انجام آنچه که آنها انجام داده بود به هر حال. با این حال، نشان دادن این تجربیات دشوار است، به دلیل نگرانی های اندوژنیک و سایر چالش ها. در این مقاله از یک تحلیل انقباضی رگرسیون برای بررسی مشارکت در یک برنامه بزرگ مقیاس انرژی بهره وری استفاده می کنیم. مقایسه رفتار فقط در هر دو طرف آستانه واجد شرایط بودن، متوجه می شویم که مشارکت برنامه با افزایش مبلغ یارانه افزایش می یابد، اما اکثر خانوارها حتی با مقادیر یارانه ای پایین تر مشارکت خواهند کرد. بخش بزرگی از شرکت کنندگان در معرض خطر به این معنی است که مبلغ یارانه ای بزرگتر تقریبا قطعا مقرون به صرفه نیست. علاوه بر این، نتایج حاکی از آن است که تقریبا نیمی از همه شرکت کنندگان تکنولوژی انرژی کارآمد را حتی بدون هیچ گونه یارانه ای به تصویب رسانده اند.