International isolation and regional inequality: Evidence from sanctions on North Korea

این مقاله به بررسی نحوه توزیع فضایی فعالیت اقتصادی در طول دوره تحریم اقتصادی در کره شمالی تبدیل می شود. کشورها از تحریم های اقتصادی برای منزوی کردن کره شمالی از مزایای تجارت و مالی بین المللی استفاده کرده اند. چین، با این حال تحریم ها را تحمیل نکرده و در نتیجه محدودیت های تجاری اعمال شده توسط کشورهای دیگر را جبران کرده است. من فرض می کنم که سه کانال که کره شمالی می تواند در این زمینه پاسخ دهد: فریبندگی منطقه ای توسط نخبگان حاکم، تخصیص مجدد تجارت که بازتاب تجارت را به چین و جایگزینی واردات می دهد. با استفاده از چراغ های شبانه از کره شمالی، متوجه می شوم که شهر پایتخت، مراکز تجارت نزدیک چین و شهرهای تولیدی هنگامی که تحریم ها افزایش می یابد نسبتا روشن تر می شوند. با این حال، تولید دور از کالاهای سرمایه ای متوقف می شود، که به طور بالقوه مانع توسعه صنعتی می شود. نتایج حاکی از آن است که با وجود قصد هدف قرار دادن نخبگان حاکم، تحریم ها ممکن است نابرابری منطقه ای را با هزینه هایی که در مناطق دور از حاشیه های کنونی دارند، افزایش دهد.