Expectations vs. fundamentals-driven bank runs: When should bailouts be permitted?

آیا سیاستگذاران مجاز به دخالت در یک بحران مالی با کمک مالی از موسسات مالی و سرمایه گذاران خود هستند؟ ما این سوال را در یک مدل بررسی می کنیم که شامل دو دیدگاه رقابتی در مورد علل اساسی این بحران ها است: تحولات خود در تحقق انتظارات سرمایه گذاران و بدتر شدن مبانی اقتصادی. ما نشان می دهیم که - در هر دو مورد - مطلوب بودن امکان دخالت در بستر تجارت بین انگیزه ها و بیمه بستگی دارد. اگر سیاستگذاران می توانند تحریفات انگیزشی را از طریق نظارت و نظارت موثر اصلاح کنند، پس اجازه دادن به مداخله همیشه مطلوب است. اگر مقررات ناقص باشد و مزایای به اشتراک گذاشتن خطر از مداخله نباشد، در مقابل، ممنوعیت مداخله مطلوب است. نتایج ما نشان می دهد که در برخی موارد ممکن است تحلیلی سیاستی معنی دار را بدون در نظر گرفتن مسئله متضادی که بحران مالی با انتظارات یا مبانی آن مطرح می شود، ارائه دهد.