Spatial-temporal distances in travel intention-behavior

این مطالعه رفتار رفتار غیر مسافر را با تمرکز بر تأثیر فاصله های فضایی و زمانی بر تصمیم گیری های غیر سفر و تأثیر آنها بر شکاف بین قصد سفر و رفتار واقعی بررسی می کند. نتایج نشان می دهد که قصد شکل گرفته در فاصله زمانی طولانی تر از یک رویداد نشان دهنده یک واقعیت قوی تر است، اما فاصله ای از آن به عنوان امپدانس برای سفر به مقصد دور عمل می کند. هرچقدر فاصله زمانی بین شکل گیری قصد و عمل بیشتر باشد، و فاصله فاصله تا مقصد، بیشتر احتمال تغییر رفتار است. نتایج نشان می دهد که علاوه بر درک عوامل که مسافران را بدون اینکه قصد سفر اصلی را تسهیل می کنند، تلاش های بازاریابی باید غیر مسافرتی را برای ایجاد سفرهای مورد نظر هدف قرار دهد.