Towards an end of measurement misspecification in tourism research: Grammar of theoretical constructs, focus of thought and mind traps

این مقاله یک دیدگاه جدید در مورد ساختارهای نظری ارائه می دهد تا به حداقل رساندن سردرگمی در انتخاب حالت اندازه گیری در تحقیقات گردشگری کمک کند. به طور خاص، این مقاله از ساختار دستوری ساختارهای نظری به عنوان چارچوب متنی برای توضیح تله های مختلف ذهنی استفاده می کند که ممکن است مشخصات اندازه گیری مناسب را گمراه کند. از یک طرف استدلال می شود که آگاهی در مورد ساختار دقیق ساختار ساختاری سازه ممکن است به محقق کمک کند تا تمرکز اولیه فکر را حفظ کند، که به نوبه خود برای جلوگیری از عدم تعریف بازتاب دهنده در مقابل تشکیلات در هنگام مدل سازی ساختارهای نظری کمک می کند. از طرف دیگر استدلال می شود که بعضی از ساختارها، حقیقتا، حوزه ی ارزیابی روانشناختی را ترک می کنند، به همین دلیل یک رویکرد بازتابنده دیگر دیگر اعمال نمی شود. دستورالعمل های پیشنهادی نسبتا ساده هستند، اما ممکن است به توضیح چندین تصور غلط و سوء تفاهم در مورد مشخصات اندازه گیری اندازه گیری انعکاسی برای یک سری از ساختارهای محبوب گردشگری کمک کند.