Experiential places or places of experience? Place identity and place attachment as mechanisms for creating festival environment

تئوری گردشگری پیشنهاد می کند مکانیسم های مکان در ساخت محیط های گردشگری حیاتی هستند. با این حال، نظریه موضع متناقض سبب ایجاد اختلال در دقیق بودن این مکانیسم ها و تاثیر آن بر محیط درک شده شده است. ادبیات دلبستگی مکان و هویت مکان را به عنوان مکانیزم اصلی در ساخت روابط گردشگری با محیط های گردشگری مشخص می کند. یک روش تفسیری برای کشف این مکانیزم ها در طی یک تجربه جشنواره استفاده می شود و مصاحبه های غیر ساختاری آنالوگ نشان می دهد هویت و دلبستگی بر نفوذ های مبتنی بر مکان تاثیر می گذارد. در محیط جشنواره، محیط ها هر دو خلاقیت جشنواره یا به طور مستقل از آنها وجود دارند. دومی اجازه می دهد که هویت مکان واقع گرایانه شکل بگیرد، که منجر به هماهنگی بین انتظارات محیطی و واقعیت می شود. سابق، هویت های انتزاعی را ایجاد می کند که منجر به انتظارات غیر واقعی و ضعف / وابستگی فوری به محیط جشنواره می شود. یک مدل محل جشنواره توصیه های جشنواره مبتنی بر پیوستگی را فراهم می کند که باعث می شود درک عمیق تر نظری و عملی در حوادث گردشگری به وجود آید.