Is there anybody out there? The place and role of citizens in tomorrow's smart cities

تصور زندگی فردا نشان می دهد به نوعی به نوعی شهرهایی را که در آینده می خواهیم ساکن خواهیم بود. در این چارچوب، شهر هوشمند در واقع، دیدگاه مردمی در گفتمانهای توسعه شهری است. این مقاله روش های جایگزین را که شهروندان در خیال های مختلف شهر هوشمند قرار می گیرند، بررسی می کند. فرض این است که بیشتر گفتمان های اصلی به طور ضمنی فرض می کنند که پروژه های شهر هوشمند، زندگی شهروندان را بهبود می بخشد و بهبود می بخشد. با این حال، نقش آنها اغلب مبهم است. در حالی که بعضی از دیدگاه های شهر هوشمند به دلیل فقدان صدای شهروند، دیگران توسط شهروندان فعال به عنوان سنسورهای شهری فعالیت می کنند. علاوه بر این، چشم انداز های ترس از آینده ای وجود دارد که در آن شهروندان با فن آوری هایی که آزادی آنها را مختل می کند، تحت تعقیب قرار می گیرند. این مقاله نقش شهروندان را در چهار خیال پردازی شهر هوشمند را تحلیل می کند. این پایان نامه پیشنهاد شده است که همه ی چهار تصورات توسط شهروندان بازی می کنند که نقش یک جانبه را بازی می کنند و از این رو، شهر هوشمند، اگر به عنوان یک مدل زندگی شهری در آینده در نظر گرفته شود، یک مفهوم نسبتا فقیر است.