End of growth and the structural instability of capitalism-From capitalism to a Symbiotic Economy

اوج سوختهای فسیلی احتمالا دهههاست نه قرنها. ایجاد یک ترکیب انرژی جدید، که ابتدا بر اساس انرژی تجدیدپذیر اولیه و برق قدرت اقتصادی است، به نظر می رسد اجتناب ناپذیر است و ممکن است آخرین چرخه گسترده ای را آغاز کند، اما بخش مهمی از ذخایر چندین مواد معدنی مهم را نیز از بین می برد. به زودی پس از آن، به دلیل محدودیت های مواد معدنی، رشد چشمگیر انرژی و تولید ناخالص داخلی ممکن نیست. بحران کلی انعطاف پذیری اکوسیستم های جهانی تا 2025-2045 پیش بینی شده است، اگر نرخ رشد فعلی جهانی پایدار باشد. تحت این شرایط جدید رشد صفر و مشکلات جهانی جدید که خواستار راه حل های جدید هستند، سرمایه داری از پارامترهای کار تاریخی خود با چالش ها مواجه خواهد شد و نیازمند اصلاحات جزئی بیشتر است. مراکز هسته ای شیوه های اقتصادی جدید ممکن است جنبش های تعاونی و همبستگی اقتصادی با همکاری شهرهای گذار و جوامع مجازی باشد که با بسیج های سیاسی جهت حفظ استانداردهای گذشته شغل و کیفیت زندگی (انتظارات از پیشرفت) ممکن است به زور انتقال به برخی از سرمایه داری مستقل دولتی است. تساوی نرخ سود در شرایط بازار ثابت و رقابتی، احتمالا این شکل پایان سرمایه داری را به اقتصاد سمبوتیک پسا سرمایه داری تبدیل خواهد کرد.