Fashion Design as a Means to Recognize and Build Communities-in-Place

این مقاله به بررسی نحوه طراحی مد، فعالیتی می پردازد که اساسا با شیوه ها، مهارت ها و مواد مرتبط با لباس بدن را می پوشاند، می تواند مردم را در مکان های مختلف بچرخاند. من در مورد مواجهه های مشارکتی که از شیوه طراحی مشارکتی ظهور می کنند، منعکس می شود تا ببیند که چگونه فعالیت مرتبط با مد ممکن است ارتباطات عمیق روابط میان مردم و بین مردم و محیط آنها را تشخیص دهد و الهام بخش. من نقش طراح را به عنوان میزبان کشف می کنم: قادر به ایجاد شرایطی است که منجر به جنبش تعاملی میان مردم و گفت و گو می شود که بیان می کند. طراح به عنوان فعالیت های میزبان پروژه تحقیقاتی در اینجا توضیح داده شده است: «من در خیابان کریسپ ایستاده ام»، توانایی مد طراحی مدرن را برای اطلاع رسانی نه تنها شیوه های پایدار بودن محلی، بلکه همچنین مد و طراحی برای تحقیقات پایداری، آموزش و تجارب، نشان می دهد.