The impact of airline alliance terminal co-location on airport operations and terminal development

مفهوم هماهنگ کردن حامل های اتحاد به ایستگاه های تعیین شده خود در فرودگاه ها، در سال های اخیر مورد توجه قابل توجهی بوده است. در حالی که مزایای استفاده از خطوط هوایی براساس ادبیات موجود در مورد اتحاد هاببین مشخص شده است، مزایای ملموس اپراتورهای فرودگاه به دلیل کمبود مطالعات در ادبیات، کمتر روشن است. این مقاله موارد موجود در فرودگاه های لندن هیترو، پاریس شارل دوگل و فرودگاه توکیو ناریتا را مورد بررسی قرار می دهد و عملیات عملیاتی خود را به یک فرودگاه متوسط ​​در آسیا و اقیانوس آرام اعمال می کند تا ارزیابی کاربرد جهانی مکان مشترک این کشور را در نظر بگیرد. با وجودی که برخی از پیشرفت های عملیاتی و مالی مشاهده شده است، این مقاله نتیجه گیری می کند که پیاده سازی این مفهوم نباید با استفاده از رویکرد یک اندازه مناسب باشد.