Urban sprawl among Chinese cities of different population sizes

از سال 1970 تاکنون، گسترش شهرها از دانش پژوهان مستمر توجه کرده است. گرچه تحقیقات فراوانی وجود دارد، در مورد گسترش شهرک های کوچک و متوسط ​​و یا تفاوت در میزان پراکندگی در شهرهای با اندازه های مختلف شناخته شده اند. با توجه به موارد شهرهای چینی، این مقاله با هدف مقایسه درجه پراکندگی در شهرهای مختلف اندازه گیری می شود. با استفاده از داده های اطلاعات زمین و داده های سرشماری جمعیت از سال 2000 تا 2010، ما اندازه گیری های شهری را با دو معیار سنجش کردیم که به ترتیب منعکس کننده ویژگی های اسپراول در مقدار و مورفولوژی می باشد. ما مشاهده کردیم که شهرهای کوچک و متوسط ​​به طور کلی شهرهایی بزرگتر را دنبال می کنند، در حالی که شهرهای مگا کمترین میزان را دارند. همچنین اختلافات منطقه ای وجود داشت: منطقه شرقی دارای ویژگی های مشابه با کل نمونه بود، در حالی که شهرهای بزرگ در منطقه مرکزی و شهرهای بزرگ در منطقه غربی دارای درجه انبساط نسبتا بالا بودند. هزینه رفت و آمد کم و قیمت زمین در شهرهای کوچک و متوسط ​​ممکن است به میزان بالای انبساط خود کمک کنند. در چین، برخی از عوامل توسعه سازمانی و اقتصادی، از جمله برنامه ریزی شهری شهری، سیاست ملی مطلوب، الگوی رشد صنعت گرا و سیستم مالی زمین، همچنین دارای توانایی توضیحی هستند. براساس یافته های ما، پیشنهاد می کنیم که گسترش شهرک های کوچک و متوسط ​​باید توجه دانشمندان و فرمانداران را به خود جلب کند، به خصوص اینکه چگونه با مشکل انفجار در این شهرها برخورد شود.