Scarcity theory and maritime clusters: From paradox to modelling

خوشه های صنعتی به طور گسترده ای به عنوان جنبه های مهم اقتصاد منطقه ای در جایی که آنها در اختیار دارند، پذیرفته می شوند، زیرا در داخل آنها، مکمل های اعضای خوشه ای برای ایجاد هم افزایی و اثرات جانبی مثبت شاهد هستند. این نیروها سنگ بنای پایداری جمعی است که در خوشه های صنعتی سالم نمایش داده می شود. یک نوع خوشه ای که از شهرت متمایز تلقی می شود، نوعی است که در اطراف هسته ای از فعالیت های دریایی تشکیل شده است. خوشه های دریایی نمونه های گسسته و ناپایدار این مفهوم هستند، چرا که بخش دریایی اثر منفی بر روی هر چرخه اقتصادی خاص دارد و به طور همزمان، بازارهایی که با فعالیت های حمل و نقل مواجه هستند، رقابت نزدیک به کامل را نشان می دهند. خوشه های دریایی تحقیق و عمل را با یک زمین مفید برای تدوین و ارزیابی نظریه ها ارائه می دهند، هرچند که ما دور از یکپارچگی نیستیم. علاوه بر این، ادبیات بدون پارادوکس نیست. یک مثال پارادوکسی که بر تمام خوشه ها تأثیر می گذارد این است که کاربرد اصل اصل کمبود در ابتدای یک خوشه، به عنوان دامنه ای است که به طور گسترده مورد تحقیق قرار نگرفته است. این کار یک مدل ابتدایی را که پارادوکس کمبود در خوشه های دریایی را تخریب می کند، لغو می کند، امیدوارم که یک مرحله پیاپی عملی برای تحقیق بیشتر در زمینه نظری و تجربی با دلایل مشخص برای مدیریت، حکومتداری و سیاست باشد.