Advancing marine cumulative effects mapping: An update in Canada's Pacific waters

زمینه پیشرفت سریع نقشه برداری تجمعی بسیار وابسته به کیفیت و کمیت داده است. در دسترس بودن داده های فضایی در مورد مکان فعالیت های انسانی بر روی اقیانوس یا تأثیر آن بر اقیانوس، به طور چشمگیری درک ما از اثرات تجمعی بالقوه را بهبود می بخشد. با این حال، مجموعه داده ها برای برخی از فعالیت ها باقی می مانند و دسترسی به داده های فعلی، وضوح بالا مورد نیاز است. در اینجا ما یک تحلیل به روز شده از اثرات تجمعی بالقوه در آبهای دریای اقیانوس آرام ارائه می کنیم. مجموعه داده های جدید، به روز شده و پیشرفت های روش شناختی نسبت به تجزیه و تحلیل قبلی، از جمله یک شاخص جدید برای اثرات زمین بر روی زیستگاه های دریایی، کلاس های زیست محیطی به روز شده و اصلاح رفتار نمرات آسیب پذیری تکمیل شد. نتایج نشان می دهد که اثرات تجمعی بالقوه برای منطقه افزایش می یابد. ماهیگیری بیشترین تأثیر کلی را در فعالیت های دریایی باقی می گذارد، در حالی که فعالیت های زمینی بیشترین تاثیر را در واحد سطح در مناطق اقیانوس آسیب دیده دارد. مناطق محیطی در اکثر مناطق تحت تاثیر قرار گرفتند، در حالیکه زیستگاه های پالایی با بیشترین میزان اثر انباشتی تجمعی مواجه بودند. به روزرسانی منظم از ارزیابی اثرات تجمعی آنها را برای مدیریت مفید تر می کند، اما این نیاز به مجموعه داده های مرتب به روز رسانی، با وضوح بالا در میان تمام انواع فعالیت ها و روش های خودکار و مستند به منظور دستیابی به آنها برای مدیران و سیاست گذاران است.