Why insurgents kill civilians in capital cities: A disaggregated analysis of mechanisms and trends

تحقیقات در مورد علل خشونت علیه غیرنظامیان در سال های اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته است، با این حال سازوکارهایی که الگوهای فکری قربانی سازی را تحت تأثیر قرار می دهند، درک نمی شود. تحقیقات من به بررسی اینکه آیا یک منطقه خاص، شهرهای پایتخت، بیشترین خشونت علیه غیرنظامیان را که توسط سازمان های شورشی مسلح انجام می شود، بررسی می کند. من استدلال می کنم که ارزش سیاسی مرتبط با پایتخت اجازه می دهد که این گروه ها به طور غیرمستقیم هزینه های بیشتری را برای رژیم با هدف قرار دادن غیرنظامیان در این مناطق، اعمال کنند. من توضیح این الگوی: سهل انگاری نخبگان، ارعاب های مردمی و متقاعد کردن بین المللی را برای سه روش خاص تعیین می کنم. در اولین سناریو، شورشیان قصد دارند به طور مستقیم بر نخبگان داخلی نفوذ کنند. در مرحله دوم، هدف آنها تأثیر بر حل و فصل غیرنظامیان داخلی است. در سوم، آنها به دنبال مخاطبان بین المللی هستند. با استفاده از داده های جدید جغرافیایی جهانی برای سال های 1996 تا 2009، این پیوند را با استفاده از رویکردهای متدولوژیکی مختلف و حسابداری برای پیش بینی های بالقوه گزارشگری ارزیابی می کنم. در نهایت، من نشان می دهم که جنگ های نژادی و نژادپرستانه بیشتر در معرض جنایات در پایتخت در مقایسه با سایر اختلافات است. یافته ها نشان می دهد که منافع بالقوه از توضیح تنوع زمانی و فضایی خشونت توسط شورشیان، با تمرکز بر شرایط استراتژیک و عدم تقارن قدرت، نشان می دهد.