Introduction: Historical geographies of internationalism, 1900-1950

این مقدمه به موضوع ویژه در زمینه جغرافیای تاریخی بین المللی آغاز می شود با قرار دادن مقالات که در رابطه با بحران پناهندگان در اروپا و فراتر از آن است. این بحران، بار دیگر، چالش ها و پتانسیل بین المللی شدن را به عنوان یک شکل از آگاهی سیاسی و بین المللی به عنوان مقیاس فعالیت سیاسی نشان داده است. کار اخیر تلاش کرده است تا بینشگرایی را به عنوان مقیاس فوری تر مورد بررسی قرار دهد که در آن حکومت، فعالیت سیاسی و مقاومت باید در مواجهه با چالش های بزرگ زیست محیطی، اقتصادی و استراتژیک قرن بیست و یکم کار کنند. گرچه جغرافیدانان تنها سهم قابل توجهی را در این کار ایجاد کرده اند، ما استدلال می کنیم که آنها نقش مهمی ایفا می کنند. مقالات در این موضوع ویژه نشان می دهد چندین راه وجود دارد که در آن دیدگاه جغرافیایی می تواند به بازنویسی بین المللی کمک کند: با بررسی فضاهای و سایت هایی که قبلا در تاریخ های بین المللی شناخته نشده اند؛ با در نظر گرفتن رابطه بین انتزاع بین المللی گرایی و ویژگی های جغرافیایی و تاریخی عملکرد آن؛ و با تحلیل همبستگی بین المللی با دیگر پروژه های سیاسی. ما در انتهای این مقاله شناسایی می کنیم که هفت راه ممکن است که بین المللی شدن در تحقیقات آینده از طریق جغرافیایی بازنگری شود؛ فضاهای و زمانهای آن؛ نقش دولت های مستقل جدید؛ علم و تحقیق؛ سیاست هویت و با اشاره به ابعاد عملی و بصری آن.