Desert 'trash': Posthumanism, border struggles, and humanitarian politics

اهمیت سیاسی مشارکت فعالان بشردوستانه با اقلامی که مهاجران از بین رفته اند اهمیت دارد؟ این مقاله به بررسی نحوه عملکردهای متقابل بین دولتها با شیوه های متمادی بین انسان و غیر انسانی می پردازد. این استدلال می کند که تلاش برای تبدیل زباله های کویری / زباله به اشیاء ارزش، چیزی کمتر از مبارزات بیش از خود طبقه ی "انسان" نیست. تمرکز بر مشاغل انسان دوستانه با اشیائی که مهاجران در سرتاسر صحرای سونوران مکزیک و ایالات متحده پشت سر می گذارند، بررسی می کند که چگونه سیاست تحرک بشری شامل ساختن "مردم"، "مکان ها" و "چیزها" به روش های مختلف است. بر خلاف تحلیل عاملی که بر آژانس چیزهای مادی مبتنی بر تمایز بین انسان و غیر انسانی تأکید می کند، من بر روی کار کارن باراد تمرکز می کنم تا یک گزارش "بیش از حد انسان" تبدیل شدن به افراد-اشیا-محیط به عنوان بیشتر یا کمتر "انسان". این اجازه می دهد تا برای تجزیه و تحلیل "انسان" به عنوان یک سهام سیاسی است که از طریق مبارزه برای ارزش / ارزش مردم، مکان ها و چیزهای تولید شده است، و به همین ترتیب مشکوک و همچنین فرآیندهای ترکیب و ترکیب مجدد است. این مقاله راه های مختلفی را که منازعات بشردوستانه در فرایندهای غیر انسانی از طریق پیکربندی مجدد «زباله های بیابانی / زباله» مشارکت می کنند، ارزیابی می کند. با این حال، به جای تأکید بر انسجام مجدد، من اهمیت تحلیل و عمل را برجسته می کنم که انعطاف پذیری "انعطاف پذیری" و "سرمایه انسانی مهاجر و کم درآمد" را که از چنین رویکردی دربرگیرنده است، رد می کند. این مهم است که این مقاله به نتیجه می رسد به این ترتیب که بسیاری از روش هایی که انسان ساخته می شود، ساخته شده و بازسازی شده است، بدون در نظر گرفتن برتری یا بی ثباتی مردم، به حساب می آید.