Allocating human resources in organizations operating under crisis conditions: A fuzzy input-output optimization modeling framework

اطمینان از انعطاف پذیری سیستم های صنعتی به اختلالات، یک استراتژی حیاتی برای انطباق تغییرات اقلیمی برای حفظ مصرف و تولید پایدار است. مدل تصمیم گیری کسب و کار در ارائه پشتیبانی منطقی از انتخاب های مدیران و کارشناسان صنعت در شرایط بحرانی که ممکن است ناشی از اختلالات اقلیمی باشد، ضروری است. تا به امروز، بسیاری از تکنیک های پیشنهادی که در ادبیات ارائه شده است، تمرکز بر اختلالات منابع فیزیکی هستند که از طریق ارتباطات زنجیره تامین پخش می شوند؛ با این وجود، شکاف تحقیق قابل توجهی در کاهش اثرات ناشی از اختلال در دسترس بودن نیروی کار باقی مانده است. در این کار، یک مدل بهینه سازی ورودی-خروجی فازی برای تخصیص منابع کمیاب نیروی کار در یک شرکت تجاری یا سازمان توسعه یافته است. این مدل از چارچوب ورودی-خروجی استفاده می کند تا با توجه به وابستگی های سازمانی که در میان کارکنان یا واحدهای اداری وجود دارد، به حداقل رساندن ضرر و زیان خدمات حیاتی که به مشتریان خارجی تحویل داده می شود. این مدل با استفاده از دو نمونه موردی نشان داده شده است. اولین مطالعه موردی شامل استقرار کارکنان پزشکی در یک بیمارستان در حوادث پاندمی است. در حالی که مطالعه مورد دوم شامل تخصیص پرسنل در فرایند کسب و کار برون سپاری شرکت در طول یک رویداد آب و هوای نامطبوع است. مثالها نشان میدهند که چگونه مدل بهینهسازی ورودی-خروجی فازی پیشنهاد شده میتواند پشتیبانی تصمیم برای تمرینکنندگان در صنعت را فراهم کند تا بتواند اثرات کمبود منابع انسانی را بر تداوم کسب و کار در طول بحران کاهش دهد.