The participative turn in cultural policy: Paradigms, models, contexts

یک سیاستمدار فرهنگی درگیر است. با این حال، به دور از هماهنگی و تعمیم دادن، ابتدا باید با یکی از ویژگی های سیاست های فرهنگی مواجه شود: همزیستی چند پارادایم که باعث ایجاد نسخه های متمایز مشارکت می شود. ثانیا، با سه تغییر عمده مواجه می شود که رابطه بین فرهنگ و جامعه را تحت تاثیر قرار می دهند. روندهای تکنولوژیکی، اجتماعی و سیاسی، نقش اصلی نقش مهمی در مشارکت در جوامع غربی امروز را توضیح می دهند و پیامدهای قابل ملاحظه ای در تنظیم مجدد رفتارهای فرهنگی و استراتژی های موسسات فرهنگی دارند. به منظور روشن ساختن ابعاد مختلف مشارکت و نتایج و پیامدهای آن برای زندگی فرهنگی، ما یک مدل نشان می دهد که نقش های متمایز شهروندان فعلی را نشان می دهد. این امر به ما اجازه می دهد که به طور انتقادی از استدلال ها و مفاهیم سازمانی برای دستیابی به اهداف سیاسی و همچنین ارتباط آن با موقعیت های ذینفعان و رفتارهای مردم، بررسی شود. این بحث توسط برخی نتایج یک پروژه تحقیقاتی اروپا که هدف آن آزادی مشارکت شهروندان فعال در زمینه هنرهای نمایشی است الهام بخش خواهد بود.