Improving the nuclear energy sustainability by decreasing its environmental footprint. Guidelines from life cycle assessment simulations

این مقاله تحولات درازمدت چرخه سوخت هسته ای را پیش بینی می کند. راننده اصلی چنین تحولاتی، نیاز به بهبود پایداری سیستم های انرژی جهانی است. در واقع، پایداری تبدیل شدن به رویکرد مرجع بین المللی برای هماهنگی زمینه های مختلف تجزیه و تحلیل، یعنی عملکرد فنی، قابلیت اقتصادی، حفظ محیط زیست و پذیرش اجتماعی است. در حالیکه جوامع ما باید مسئله پیدا کردن مدل های جدید انرژی را که به کاهش تغییرات آب و هوایی کمک می کند، روبرو هستند، رویکردهای جهانی اجباری هستند تا تغییرات مربوط به سیستم های مختلف انرژی، از جمله انرژی هسته ای را انتخاب کنند. در مرحله اول، این مقاله بر روی تأثیر خاص محیط زیست انرژی هسته ای و موقعیت آن در رابطه با سایر منابع انرژی تمرکز دارد. از این وضعیت، این مقاله نشان دهنده بهبود بالقوه است که باید مورد بررسی قرار گیرد تا بهبود کلی اثر محیطی را مورد بررسی قرار دهد.