Wilsonian renormalization group versus subtractive renormalization in effective field theories for nucleon-nucleon scattering

ما مقایسهای انحراف معکوس و روشهای انحصار ویلسونیا را در زمینه یک نظریه میدان موثر برای سیستم دو نوکلون مقایسه می کنیم. بر اساس یک مدل دقیق قابل حل از تعاملات تماس، ما مشاهده می کنیم که رویکرد گروه رنورمالاسیون استاندارد ویلسونین با یک پارامتر واحد بر روی کل فضای بسته بندی شده توسط پارامترهای مقیاس انحراف معیار فرمالیته تفریق را پوشش نمی دهد. به طور خاص، طرحهای انحرافی که مربوط به شمارش قدرت وینبرگ در مورد طول پراکندگی غیر طبیعی هستند، فراتر از منطقه تحت پوشش روش انحرافی ویلسونیا است. در چارچوب نظریه میدان مغناطیسی بی نظیر، همچنین با افزودن یک تعامل طولانی مدت از نوع جدایی پذیر، ما نشان می دهیم که طرح شمارش توان وینبرگ در این مفهوم سازگار است به این معنی که آن را به یک سیستم مرتبه به منظور گسترش از دامنه پراکندگی