Learned color taste associations in a repeated brief exposure paradigm

افراد می توانند یاد بگیرند که با طعم های مضر با طعم های مضر مرتبط شوند. ما این پارادایم را تطبیق دادیم، تست اینکه آیا افراد می توانند یاد بگیرند که سلیقه ها را با رنگ ها مرتبط کنند یا نه، و این که آیا این ترکیبات رنگ آمیزی طعم آمیز به محرک های بدون قید و شرط، اما محرک کیفی مشابه می پردازند. آزمایش 1 آزمایش شده است اگر افراد بتوانند طعم های متداول رنگ و طعم را یاد بگیرند، در حالی که آزمایش 2 آزمایش می شود اگر افراد بتوانند از ترکیبات تلخ خاصی با استفاده از ترکیبات رنگ و طعم یاد بگیرند. محرک های محرمانه در آزمایش 1 شامل راه حل هایی بود که چهار کیفیت مختلف طعم های اولیه را نشان می داد. محرک های محرمانه در آزمایش 2 شامل سه محرک مختلف تلخ و یک کنترل ساکارز بود. هر دو آزمایش شامل شش آزمایشگاه بود. در روز اول، شرکت کنندگان به شدت از محرک های مشروط و بدون قید و شرط ارزیابی کردند. در روزهای 2 تا 5 شرکت کنندگان آزمونهای مثلث را تکمیل کردند، جایی که یک رنگ به طور سیستماتیک با ترکیبی از شدت بالا / شدت محرک های شرطی مرتبط می شد. در روز 6، شرکت کنندگان راه حل های بی رنگ حاوی محرک های مشروط و بدون قید و شرط را در یکی از چهار رنگ در یک کار اجباری اجباری مطابقت دادند. در آزمایش 1، عملکرد گروه به طور قابل توجهی بالاتر از احتمال (25٪) در هنگام مطابقت با محرک طعم شرطی به رنگ زرد رنگ قبلی بود. همچنین یادگیری به محرک های بدون قید و شرط با کیفیت ممتاز مشابه تعمیم داده می شود. در آزمایش 2، عملکرد گروه در مقابل شانس (25٪) نشان داد شرکت کنندگان شیرینی مرتبط با رنگ زرد رنگ قبلی، هم برای ساکارز (محرک شرطی) و هم از آسپارتام (محرک بی قید و شرط) را یاد گرفتند. با این حال، عملکرد تطبیقی ​​برای سه تلخ متفاوت متفاوت نبوده است. این داده ها نشان می دهد که ارتباطات متمایز رنگ و طعم را می توان با قرار گرفتن در معرض مکرر آموخت، حتی زمانی که دوره قرار گرفتن در معرض نسبتا کوتاه است.