Phenotypic plasticity and specialization in clonal versus non-clonal plants: A data synthesis

استراتژی های تولید مثل می توانند با تخصص و تعمیم محیط زیست مرتبط باشند. گیاهان کلونال تولید نسل های متناسب با زیستگاه مادران را می دهند که می تواند منجر به تخصص شود. با این حال، گیاهان کلونال اغلب پلاستیکی فنوتیپی بالا را نشان می دهند (به عنوان مثال غذای کلونال برای منابع)، عوامل مرتبط با تعمیم اکولوژیک. به همین ترتیب، از طریق افزایش تنوع ژنتیکی یا تخصص توسط تکامل انطباق سریع، بازتولید جنسیت می تواند با تعمیم همراه باشد. علاوه بر این، متخصصین زیستگاه های با کیفیت بالا یا کم کیفیت می توانند چگونگی پلاستیکی فنوتیپی در گیاهان بیان کنند. فرضیه تخصص پیش بینی می کند که تخصص به محیط های خوب منجر به ارتقاء قابلیت ارتجاعی و تخصص به محیط های بد می شود که سبب پویایی ویژگی های عملکرد پایین می شود. تعامل بین استراتژی های تولید مثل، پلاستیک فنوتیپیک و تخصص زیست شناسی برای درک اینکه گیاهان سازگار با محیط متغیر هستند مهم است. با این حال، در حال حاضر درک درستی از این روابط وجود دارد. در این مطالعه، سؤالات زیر را مطرح می کنیم: 1) آیا بین پلاستیک های فنوتیپی، تخصص و استراتژی های تولید مثل در گیاه رابطه وجود دارد؟ 2) آیا متخصصان زیستگاه خوب بیانگر پلاستیکی بودن عملکرد عملکرد نسبت به متخصصان زیستگاه بد هستند؟ ما ادبیات را برای بررسی پلاستیک برای صفات عملکرد و صفات کاربردی در گونه های گیاهی کلونال و غیر کلونال از انواع مختلف زیستگاه جستجو کردیم. ما دریافتیم که گیاهان غیر کلونال (اجباری جنسی) بیشتر نشانگر ظرایشی و پلاستیکی صفات عملکردی نسبت به گیاهان کلونال هستند. به عبارت دیگر، گیاهان غیر کلونال، یک استراتژی متخصص را در جایی که آنها فقط در محدوده محدودی از زیستگاه ها کار می کنند، نشان می دهند. گیاهان کلونال بیانگر کاهش عملکرد کمتری در زیستگاهها و یک استراتژی عمومیتر بودند. علاوه بر این، تعلیم و تربیه به زیستگاه های خوب سبب افزایش پتانسیل عملکرد شد. این نتیجه بر خلاف پیش بینی های فرضیه تخصص بود. به طور کلی، استراتژی های تولید مثل با تخصص خاص محیط زیست یا تعمیم به وسیله پلاستیک های فنوتیپی مرتبط می شوند. در حالیکه تخصص در جمعیت های گیاهی رایج است، تکامل تخصص، طبق پیش فرض بودن فرضیه تخصصی، ماهیت پلاستیک فنتتیپی را کنترل نمی کند.