Combined effects of climate change and dam construction on riverine ecosystems

مورفولوژی رودخانه و پوشش گیاهی رودخانه به طور مداوم با شرایط در حال تغییرات سازگار سازگار است، که باعث می شود چالشی برای تشخیص توسعه بلندمدت به وسیله تغییرات ترک خوردگی طبیعی از اثر تغییرات جریان ناشی از تغییرات آب و هوا و به دلیل سدها باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر تغییرات تغییرات جریان در فرآیندهای زیست-ژئومورفولوژی و مناسب بودن زیستگاه چند گونه گیاهی و جانوری است. این کار با استفاده از مدل عددی انجام شده است که نشان دهنده تعاملات پویا بین فرآیندهای مورفودینامیکی و پوشش گیاهی ساحلی است که با مدل های مناسب تنوع زیستگاه گونه های رسیده است. ما یک کنترل را با رژیم جریان طبیعی مقایسه کردیم تا جریان تغییری را برای دو سناریو با رژیم های مختلف سد مختلف، دو سناریو با تغییرات آب و هوایی، و همچنین ترکیبی از سدها و تغییرات آب و هوایی مقایسه کنیم. نتایج نشان می دهد که تثبیت جریان منجر به برش، کاهش شدید استخدام گیاهچه و کاهش پوشش گیاهی رودخانه ای می شود. تغییرات آب و هوایی باعث واکنش تدریجی می شود، جایی که جریانهای شدید جریان آن را در برابر جذب گیاهان پیشگام در گیاهان دیگر کاهش می دهند، در حالی که خشک شدن سبب کاهش جذب گیاهان در مناطق ساحلی می شود و باعث می شود گیاه به سمت پایین تر شدن در سیلاب حرکت کند. در دسترس بودن زیستگاه مدل شده برای گیاهان و گونه های تسهیل شده بیشتر کاهش می یابد زمانی که همزمان سازی بین وقایع تاریخ زندگی بحرانی و نیازهای زیستگاه با شرایط جریان تغییر یافته با اثرات متضاد برای گونه های مختلف مختل می شود. تعاملات پویا بین فرآیندهای زیست-ژئو مورفولوژیکی با زمان بندی های مشخصی متفاوت، رفتارهای غیر خطی و انطباقی مورفولوژی، الگوهای زیستگاه و زیستگاه گونه های تسهیل شده را ایجاد می کنند. این بدان معنی است که تنها مدلهایی که شامل بازخورد زیست-ژئومورفولوژیکی می توانند تاثیرات فشارهای تغییرات جریان را پیش بینی کنند، در حالی که افزودن اثرات رژیم یک فشار بیش از حد ساده است.