Direct seeding reduces costs, but it is not promising for restoring tropical seasonal forests

کاشت مستقیم یک تکنیک بالقوه برای بازگرداندن جنگل است؛ با این حال، مطالعات بیشتری قبل از کاربرد آن در مقیاس وسیع مورد نیاز است. ما یک آزمایش میدانی در ناحیه جنگل زده در جنوب برزیل انجام دادیم تا امکان سنجی فنی و اقتصادی یک سیستم بذر مستقیم با تنوع گونه های درختی بالا برای بازگرداندن جنگل های فصلی گرمسیری را بررسی کنیم. ما همچنین عملکرد گونه ها را مقایسه کردیم و اثرات اندازه بذر و گروه جانشینی را بر روی ظهور و رشد نهال درخت بررسی کردیم. آزمایش در دو زمان مختلف کاشت با استفاده از 31 گونه درخت انجام شد. برای دو سال پس از کاشت، ظهور نهال ها، استقرار، بقا و رشد زودهنگام گونه های درختی، رقابت علف های هرز و هزینه های تأسیس گیاهان و نگهداری زودرس مورد ارزیابی قرار گرفت. اکثر گونه ها جوانه زنی و استقرار اندک اندک داشتند، اما میزان بقای بالا، به این معنی است که ظهور نهال کم مانع اصلی مونتاژ جامعه است که باید غلبه کرد. موفق ترین گونه ها، دانه های بزرگتری داشتند، متعلق به دسته های غیر پیشگام بودند و نرخ رشد کمتری داشتند. هزینه های نهایی پس از دو سال کمتر از این است که در ادبیات برای اغلب کاشت های بازسازی با استفاده از نهال ها در برزیل و جاهای دیگر گزارش شده است؛ با این حال، تراکم نهال کم بود. اگرچه بذر مستقیم ممکن است یک جایگزین مناسب برای کاهش هزینه های کاشت باشد، عملکرد گونه های ضعیف و چگالی گیاهچه کم می تواند کاربرد آن را کاهش دهد. بنابراین، توصیه می کنیم فقط کاشت مستقر در کاشت گیاهان زراعی اولیه را پیشنهاد دهیم.