کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
886898 913151 2012 9 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
The influence of subjective life expectancy on retirement transition and planning: A longitudinal study
ترجمه فارسی عنوان
تاثیر امید به زندگی شخصی(خود انگاشته) روی گذار به بازنشستگی و برنامه ریزی آن: مطالعه ای که مربوط به دگرگونی فرد یا گروه در دراز مدت است.
کلمات کلیدی
کلید واژه ها: امید به زندگی ذهنی، بازنشستگی، اشتغال پل، مشاوره حرفه ای در اواخر
فهرست مطالب مقاله
چکیده

1.پس زمینه ی نظری (تئوریکی)

1.1 SLE و رابطه اش با سایر ساختارهای مربوط به زمان

1.2 SLE و گذار به بازنشستگی، کار بعد از بازنشستگی و برنامه ریزی بازنشسته شدن

2. روش 

2.1 شرکت کنندگان و روند

2.2 مقیاس ها

2.2.1 امید به زندگی خود انگاشته شخص

2.2.2 متغیرهای بازنشستگی

2.2.3 متغیرهای کنترلی جمعیتی

2.2.4 سلامتی

2.2.5 نگرش شغلی 

2.3 استراتژی تحلیلی

2.4 تاییدیه اخلاقی

3. نتایج

3.1 SLE

3.2 SLE و سن بازنشستگی

3.3 SLE و آمادگی بازنشستگی

3.4 SLE و تصمیم به بازنشستگی

3.5 SLE و تصمیم برای بازگشت به کار از بازنشستگی

4. بحث

4.1 محدودیت ها و تحقیقات آتی

5. نتیجه گیری
ترجمه چکیده
این مطالعه ساختار امید به زندگی خود انگاشته ی شخص (SLE)، یا تخمین سن احتمال ِ مرگ وی را مورد آزمایش قرار می دهد. بر اساس اصول تئوری انتخاب اجتماعی-احساسی (socioemotional) (کارستنسن، ایزاکویچ، و چارلز1999)، نظر ما این است که SLE مدلی منحصر به فرد و شخصی از زمان باقی مانده ی فرد به او ارائه می دهد که احتمالا بر روی تصمیم گیری وی درباره ی بازنشستگی و نیز برنامه ریزی اش برای آن دوران اثر می گذارد. داده هایی که از بررسی طولانی مدت روی 1908 شرکت کننده در تحقیق به دست آمده اند؛ نشان دادند که SLE اندازه گیری شده در زمانِ 1، سن بازنشستگی مورد نظر کارکنان بزرگسال ومیزان درگیری آنان را در آمادگی برای بازنشستگی 12 ماه بعد در زمانِ 2 پیش بینی کرده بود. علاوه بر یک SLE کوتاه تر در زمانِ 1 پس از کنترل شدن درزمینه ی اثرات مجموعه ای از پیشبینی کنندگان بازنشستگی، احتمال بازنشستگی واقعی را تا هنگامِ زمانِ 2 افزایش داد. در مقابل SLE طولانی تر در زمانِ 1 این احتمال را که یک فرد بازنشسته در زمان 1 تا هنگام فرارسیدن زمان 2 مجددا به کاری دارای حقوق بازگردد؛ افزایش داد. مبحث پیش رو روش هایی را برجسته م سازد که از طریق آنها SLEمی تواند مشاوره های اقتصادی و حرفه ای را برای افرادی که درباره ی آخرین شغل خود تصمیم می گیرند؛ مملو از اطلاعات کند(مطلع کند). تحولات اجتماعی، اقتصادی و جمعیتی در اغلب جوامع غربی منجر به شکل گیری الگوهایی از گذار به بازنشستگی شده است که با آنچه چندین دهه قبل مشهود بود بسیار تفاوت دارد. روند بازنشستگی به شکل روز افزونی مرحله دار شده است و اغلب حت دوره ای از حرفه ی پلی یا شغل پس از بازنشستگی را نیز در بر می گیرد و همین امر پیشبینی آن را برای افراد، سازمان ها و دولت ها مهم کرده است (جونز و مکینتاش 2010). عوامل متعددی در این تغییرات دخیل هستند: 1) جمعیتِ در حال پیر شدن و طول عمر افزایش یافته در بخش مربوط به سلامتیِ بهبود یافته (وارن و کلو وی 2010)؛ 2) حذف سن اجباری بازنشستگی؛ 3) کمبود مهارت های بالقوه همزمان با رفتن نسل بیبی بومرها (نسلی که بعد از جنگ جهانی دوم به دنیا آمدند) به سمت بازنشستگی (OECD 2006)؛ 4) جابه جایی بار مسئولیت مسائل مالی دوران بازنشستگی و برنامه ریزی آن از جامعه به افراد (بیدول، گرفین و هسکت 2006). علی رغم اینکه بدنه ی عظیمی از تحقیقات انجام شده پیرامون شناسایی پیشبینی کنندگان بازنشستگی و شغلِ پس از بازنشستگی وجود دارد؛ جای تعجب است که به تاثیر امید به زندگی خود انگاشته شخص (SLE)، یا سنی که فرد فکر می کند تا آن سن زنده می ماند، توجه بسیار کمی شده است. از آنجایی که زمان صرف شده در حالت بازنشسته تابعی از سن بازنشستگی و سن مرگ است؛ SLE متغیری مهم و بحرانی در تخمین مدت احتمالیِ این زمان است. به همین سبب هسکت، گرفین و لوه در سال 2011 این بحث را مطرح کردند که SLE به افراد چارچوب زمانی منحصر به فرد خود را ارائه می دهد تا آنان را راهنمایی کند که چگونه کار و گذار کامل به بازنشستگی را افراز کنند؛ و همچنین آنان را از موضوعاتی مطلع می سازد که باید در تصمیم گیری در رابطه با چگونگی برنامه ریزی تقسیم اموال و فعالیت های خود در زمان باقی مانده از عمرشان، مد نظر قرار دهند. ممکن است SLE به عنوان یک مدل ذهنی شخصی درباره مدت باقی مانده از زندگی تصور شود. این مدل ذهنی شخصی از طول عمر به طور بالقوه منبع مهمی از اطلاعات را درباره ی تخمین های آماری (احصایی) جمعیت در اختیارکسانی قرار می دهد که تصمیمات مربوط به گذار به بازنشستگی را اتخاذ می کنند. مطالعه ی اخیر داده های طولانی مدت را از 1908 شرکت کننده نمایش م دهد تا اثرِ SLE را روی تصمیمات مربوط به بازنشستگی (از جمله درباره ی وضعیت شغلی پس از بازنشستگی) و برنامه ریزی بازنشستگی یک سال پس از آن را نشان دهد. این مطالعه یافته های مقطعی حاصل از تنها دو مطالعه ای که SLE را در زمینه مربوط به بازنشستگان و شاغلین ِ حرفه های آخرآزمایش کرده اند (هسکت و گرفین 2007؛ وان سالینگ و هنکنز 2010)؛ وسعت می بخشد. خاطر نشان می کنیم که مطالعه ی وان سالینگ و هنکنز در سال 2010 همچنین مولفه ای طولانی مدت داشت و هیچ اثری از SLE روی تصمیماتِ بازنشستگی پیدا نکرد. با این وجود مقیاس آنها برا SLE فقط احتمال رسیدن به سن پیری بود (نه یک سن مشخص)، و این موضوع در ترکیب با نمونه ای جوان تر احتمال دست یافتن به یافته های قابل توجه را کاهش داد.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی مدیریت، کسب و کار و حسابداری بازاریابی و مدیریت بازار
پیش نمایش مقاله
تاثیر امید به زندگی شخصی(خود انگاشته) روی گذار به بازنشستگی و برنامه ریزی آن: مطالعه ای که مربوط به دگرگونی فرد یا گروه در دراز مدت است.
چکیده انگلیسی

This study examines the construct of subjective life expectancy (SLE), or the estimation of one's probable age of death. Drawing on the tenets of socioemotional selectivity theory (Carstensen, Isaacowitz, & Charles, 1999), we propose that SLE provides individuals with their own unique mental model of remaining time that is likely to affect their retirement planning and decision making. Longitudinal data from 1908 participants showed that SLE measured at Time 1 predicted mature-aged workers' intended retirement age and the extent that they were engaged in retirement preparation 12 months later at Time 2. Furthermore, a shorter SLE at Time 1 increased the odds of actual retirement by Time 2 after controlling for a set of known predictors of retirement. In contrast, a longer SLE at Time 1 increased the odds that a Time 1 retiree had returned to paid work by Time 2. The discussion highlights ways in which SLE can inform financial and vocational counselling for late career decision-makers.


► Subjective life expectancy (SLE) is the age a person thinks they will live.
► SLE is conceptualised as a mental model of time remaining.
► SLE predicted intended retirement age and amount of retirement preparation.
► SLE measured at Time 1 predicted actual retirement a year later.
► Higher Time 1 SLE increased the odds that a retiree would return to paid work.

ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Journal of Vocational Behavior - Volume 81, Issue 2, October 2012, Pages 129–137
نویسندگان
, , ,