Neighbor-considered migration facilitates cooperation in prisoner's dilemma games

مهاجرت (به عنوان مثال بین شهرهای و ملل) نشان داده شده است که یک مکانیزم موثر در تسهیل تحول همکاری در بازیهای فضایی است. در مهاجرت احتمالی (به عنوان مثال مهاجرت بر مبنای موفقیت)، افراد مکان جابجایی بر مبنای پرداختهای مورد انتظار خود را انتخاب می کنند. به عبارت دیگر، مهاجرت مبتنی بر موفقیت فرض می کند که افراد تصمیم می گیرند در مورد مهاجرت به طور استراتژیک، نه به طور تصادفی. آزمایش های رفتاری موجود نشان داده اند که انسان اولویت دیگر را دارد. در این مقاله، رفتارهای همکاری افراد در بازی معضل زندانی را در یک شبکه مربع دو بعدی بررسی می کنیم، که در آن افراد بر اساس اولویت های مهاجر دیگر، با دیگران رفتار می کنند. ما یک استراتژی مهاجرت در نظر گرفته همسایگان را معرفی می کنیم که هر دو مزایای افراد و همسایگانشان را در بر می گیرد. در طول فرایند مهاجرت، یک فرد همیشه به یک سایت خالی قابل دسترس با بالاترین میزان منصفانه تبدیل می شود که از نظر همه ذینفعان مرتبط (از جمله فرد و همسایگان) مورد توجه قرار می گیرد. ما تاثیر عدالت گوناگونی را بررسی می کنیم، در حالی که افراد را با توجه به منافع خود و منافع همسایگان خود در نظر می گیریم. نتایج شبیه سازی ما نشان می دهد که مهاجرت در کنار همسایگان می تواند به طور موثر سطح همکاری را با کمک خوشه های همکاری از فرار از نقاط ضعف، ترویج کند.