Singular perturbation and differential transform methods to two-dimensional flow of nanofluid in a porous channel with expanding/contracting walls subjected to a uniform transverse magnetic field

در این مقاله، مطالعه تطبیقی دو روش تحلیلی تقریبی برای تحلیل جریان ناپایدار دو بعدی نانوسیال در یک کانال متخلخل از طریق دیوارهای پراکنده / پراکنده با تزریق یا ساکشن بزرگ تحت تأثیر یک میدان مغناطیسی عرض یکسان ارائه شده است. تغییرات مشابهی برای کاهش سیستم های معادلات دیفرانسیل با انحصار جزئی به معادله دیفرانسیل معمولی چهارم غیر خطی استفاده می شود که با استفاده از روش گسترش انعکاسی و روش تبدیل دیفرانسیل همجوشی حل می شود. از تایید راه حل های تحلیلی تقریبی، ثابت شده است که نتایج به دست آمده با استفاده از روش تبدیل دیفرانسیل، دقت قابل توجه و موافقت بهتر با نتایج روش عددی را نشان می دهد، از نتایج حاصل با استفاده از روش گسترش همبستگی همسان. بنابراین، روش تبدیل دیفرانسیل، نتایج دقیقتری را نسبت به روش همبستگی آسیمپتیکی ارائه می دهد. همچنین با توجه به دقت بیشتر روش تحلیل دیفرانسیل نسبت به روش همبستگی تقریب آسیب پذیری، راه حل های تحلیلی تقریبی از طریق روش تحلیل دیفرانسیل برای بررسی اثرات نفوذ رینولدز، نسبت انبساط دیواره و پارامترهای مغناطیسی بر رفتار جریان از مایع از نتایج، ثابت شده است که افزایش تعداد رینولدز سرعت حرکت محوری در مرکز کانال را در طول انبساط کاهش می دهد، در حالی که سرعت محوری کمی در نزدیکی سطح کانال افزایش می یابد، زمانی که دیوار با همان سرعت قرارداد می کند. همچنین با افزایش نسبت دیوار افزایش می یابد، سرعت در مرکز کاهش می یابد و در نزدیکی دیوار افزایش می یابد. برای هر سطح تزریق یا مکش، در مورد گسترش دیوار، افزایش میزان دیاکسید دیواره منجر به افزایش سرعت محوری در نزدیکی مرکز و کاهش سرعت محوری در نزدیکی دیوار می شود. نتایج موجود در این کار می تواند بعنوان مراجع دیگر روش های تجزیه و تحلیل مسئله استفاده شود.