The ties that bind: Bank relationships and small business lending

اهمیت روابط بانکی برای توانایی شرکت های کوچک برای افزایش مالیات خارجی به خوبی مستند شده است، در حالیکه مکانیزمی که از طریق آن روابط دسترسی به بازارهای سرمایه را بهبود می بخشد، تجربیات کمی را به دست آورده است. این مقاله از داده های جمع آوری شده و اختصاص داده شده از یک بانک مرکزی در ایالات متحده برای شناسایی کانال هایی که ارتباط بین یک کسب و کار کوچک و بانک آن را تقویت می کند، استفاده می کند. بر خلاف کار قبلی که بر نقش روابط در کاهش اطلاعات و مشوق های انگیزشی در اعطای وام ها تمرکز دارد، من متوجه می شوم که منبع ارزش در بانکی ارتباطی محدود به نظارت افزایش یافته است. بهره برداری از ویژگی های منحصر به فرد این مجموعه داده ها، من دو کانال قدرت ارتباطی را بررسی می کنم که به طور مستقیم جریان سود ناخالص تولید شده از (1) خدمات غیر بانکی را که به وام گیرنده فروخته شده است، و (2) توسط وام گیرنده ارجاع شده است من سند می دهم که سودآوری بدون وام دهی تجربی، شرایط اصلاح شده وام دهی با ریسک را تعیین می کند. در مدل های قیمت وام که قبلا شامل ریسک اختصاصی بانک و پراکسی های سنتی خطر است، سود ناخالصی به طور قابل توجهی افزایش قدرت توضیحی را افزایش می دهد و تقریبا نیمی از مجموع تغییرات را توضیح می دهد. مشروط بر مشخصات ریسک، افزایش انحراف یک استاندارد در سود ناخالص کل، نرخ بهره وام را با 32 بنیاد کاهش می دهد و دسترسی به اعتبار را با 26 درصد افزایش می دهد.