Real exchange rates and transition economies

در تعدادی از مطالعات تجربی، اقتصادهای در حال گذار نشان داده شده است که موضوع اثر هارود بلاسا ساموئلسون است. این بدان معنی است که ارزهای این کشورها در زمان واقعی به دلیل درهم آمیخته شدن آنها، قدردانی طولانی مدت را تجربه کرده اند. در این مقاله متوجه می شویم که رابطه طولانی مدت بین نرخ واقعی ارز، تفاوت های بهره وری، تفاوت نرخ بهره واقعی و حساب سرمایه برای هشت اقتصاد گذار اروپای مرکزی و شرقی با استفاده از داده های ماهانه در دوره ای که از سال 1996 تا 2013. ما دریافتیم که دو منبع ارزشی از ارزهای این کشورها وجود دارد، یعنی اثر هارود - بالاسا - ساموئلسون و اثر حساب سرانه، و استدلال می کنند که اهمیت آنها بستگی به نوع سرمایه گذاری دریافت شده توسط کشورها دارد. در حالی که سرمایه گذاری مستقیم خارجی درازمدت باعث افزایش بهره وری می شود، سرمایه گذاری در بخش سرمایه گذاری بازده بهره وری را از بین می برد، بنابراین استدلال ما این است که سرمایه گذاری مستقیم خارجی بزرگتر نسبت به سرمایه گذاری های نمونه کارها، سهمی از بهره وری در تعیین نرخ ارز واقعی است. علاوه بر این، ما متوجه می شویم که در حالی که متغیرها با یک رابطه تعادلی طولانی مدت مرتبط هستند، تنظیم نسبت به تعادل غیرخطی است و به خوبی با مکانیزم انتقال صاف نشان داده شده است که در آن درجه اصلاح تعادل یک تابع نشانه و یا اندازه از انحراف از تعادل. جالب توجه است، ما دریافتیم که یک مدل انتقال مداوم منطقی منطبق با تعداد بیشتری از کشورها، با اجازه دادن به پاسخ متفاوت از نرخ واقعی ارز به ناهماهنگی نشانه های مختلف است.