Global urban policy and the geopolitics of urban data

شهرها در گفتمان های جهانی پایداری به اهمیت اهمیت می دهند. برنامه 2030 سازمان ملل متحد در حداقل چهار توافقنامه کلیدی، ضرورت جذب سهامداران محلی به عنوان شرکای کلیدی برای اجرای اهداف سیاست جهانی را برجسته می کند. در نتیجه، ظهور "دستور کار شهرها" نه تنها باعث افزایش نقش شهرها در سیاست جهانی بلکه ایجاد یک پایگاه اطلاعاتی مبنی بر موافقتنامه های بین المللی و اجرای آنها شده است. این مقاله استدلال می کند که تمایل معاصر به حرکت فراتر از یک تله ترتیبی از ژئوپولتیک های مدرن، با تأکید بر نمایندگی شهرها در امور جهانی و خواستار تولید داده های شهری قابل مقایسه در سطح جهانی، روند فرایند بازنگری و اصلاح کنش های موجود جهانی را ایجاد می کند. به این معنا، مسئله تولید دانش شهری - به ویژه در ایجاد دادههای شهری - اساسا یک ژئوپولیتیک است. با این حال، بینش های ژئوپولیتیک انتقادی در بحث های کنونی در مورد سیاست های شهری جهانی و سیاست های داده های شهری به ندرت مورد استفاده قرار گرفته است. این کار ما، ما می توانیم بحث های علمی و سیاسی فعلی را در اختیار ما قرار دهیم، زیرا ما را دعوت می کند تا سه سؤال مرتبط را بررسی کنند: چطور شهری به سیاست جهانی معاصر نوشته می شود؟ چه نوع مسائل "شهری" در آن فرایند برجسته / نامرئی ساخته می شود؟ کدام بازیگران ژئوپولیتیک در حال حاضر در تولید دانش شهری در سطح جهانی غالب هستند؟ این مقاله ارائه می دهد که از طریق مطالعه 28 پایگاه داده های جهانی شهری، به عنوان یکی از مولفه های فنی و انسانی آن ها را فرا می گیرند. در این راستا، ما ارزیابی اولیه از دستگاه های فنی و سیاسی را ارائه می دهیم که پایه گذاری یک نگاه جهانی شهری است که به نوبه خود شکل می گیرد - چارچوب کلی سیاست های شهری و شکل های هژمونیک تولید دانش.