دانلود مقالات ISI درباره ترکیبات آلی + ترجمه فارسی

ترکیبات آلی Organic compounds به گونه ای از ماده و ترکیب شیمیایی (جامد-مایع-گاز) گفته می شود که در مولکول های خود دارای کربن باشد. این تعریف عام نیست و شامل همه ترکیبات دارای کربن مانند کاربید، کربنات، سیانید و اکسید های ساده کربن (کربن دی‌اکسید و کربن مونوکسید) نمی شود. ترکیب های نام برده شده با اینکه دارای کربن هستند اما در رده ترکیب معدنی قرار می گیرند. یک ترکیب آلی از کربن، هیدروژن و اکسیژن مانند مولکول های گلوکز تشکیل شده است. دی اکسید کربن نمی‌تواند به عنوان یک ترکیب آلی در نظر گرفته شود، زیرا فاقد هیدروژن می باشد. همه ی ترکیبات آلی دارای کربن به عنوان عنصر مرکزی بوده که به گروه های عاملی مختلف متصل شده است. اتم کربن هنگامی که چهار الکترون به دست می‌آورد و تشکیل چهار پیوند با آن‌ها را می دهد، پایدار می‌گردد. یک گروه عاملی متصل در انتهای مولکول‌های ترکیبات آلی وجود دارد، این گروه عاملی به طبقه بندی آن‌ها کمک می‌کند. هنگامی که این ترکیبات با مولکول های بزرگتر ترکیب می‌گردند، آن‌ها با هم در یک نقطه که گروه عاملی وجود دارد، به هم متصل می‌گردند. سیستم‌های بدن تمام موجودات زنده در جهان از ترکیبات آلی تشکیل شده است. آن‌ها مربوط به فرایندهای زنده‌ی مرتبط با شیمی آلی می باشند. تا اوایل سده ۱۹ میلادی، مواد شیمیایی دارای منشأ حیوانی یا گیاهی را آلی می‌نامیدند و آنها را به علت ضروری بودن نیروی حیاتی برای تولیدشان از مواد معدنی (مواد غیر آلی) متمایز می‌دانستند. نظریه نیروی حیاتی در سال ۱۸۲۸ توسط ولر با سنتز اوره رد شد ولی اصطلاح آلی همچنان باقی ماند. ترکیبات آلی موجود در بدن انسان: ترکیبات آلی بر اساس گروه های عاملی آن‌ها طبقه‌بندی می‌گردند. چهار نوع عمده‌ی ترکیبات در همه‌ی موجودات زنده وجود دارد که شامل کربوهیدرات ها، لیپیدها، پروتئین ها و نوکلئیک اسیدها می باشند. این مولکول‌ها، زنجیره های طولانی از زیر واحدها یا پلیمرهای مشابه را تشکیل می‌دهند. زیرواحدهای پلیمرها به عنوان مونومرها شناخته می‌شوند. مولکول‌های این ترکیبات دارای اندازه‌ی بزرگ می‌باشند، بنابراین آن‌ها به عنوان ماکرو مولکول‌ها شناخته می‌شوند.