دانلود مقالات ISI درباره آدیپوکین ها + ترجمه فارسی

آدیپوکین ها(به انگلیسی: Adipokines) یا آدیپوسیتوکین عبارتند از گروهی از سیتوکین‌ها که توسط بافت چربی تولید و ترشح می‌شوند مانند: لپتین، آدیپونکتین، رزیستین، اینترلوکین ۶ و عامل نکروز توموری آلفا (TNFα) چاقی به عنوان التهاب سیستمیک با درجه پایین تعریف میشود و بین متابولیسم و عملکرد ایمنی ارتبـاط برقـرار مـیکنـد. چـاقی افـراد را در معرض خطر بسیاری از بیماریها قرار میدهد. از سال 1980 تاکنون شیوع چاقی در بیشتر نقاط جهان سه برابر شده است. می دانیم چـاقی دراثر عدم تعادل انرژی ایجاد می شود. یکی از اجزایی که تعادل انرژی را کنترل مـیکنـد، متابولیسـم آدیپوسـیتهاسـت کـه آدیپـوکین ترشـح میکنند. بسیاری از رسپتورهای مربوط به این آدیپوکینها، در سلولهای ایمنی بیان میشوند و مسیری را فراهم میکنند که اثری مستقیم برعملکرد سلولهای ایمنی دارد. همچنین نقش بافت چربی بر سیستم ایمنی به وسیله تعدادی از سیتوکینهای مشابه هورمونها مشخص میشـود کـه توسـط آدیپوسـیتهـا ساخته میشوند و آدیپوکین نام دارند. و این موضوع به این معناست که بافت چربی علاوه بر ذخیره انرژی به عنوان یک ارگان اندوکرین هم دربدن نقش ایفا میکند. این آدیپوکینها عبارتند از لپتین، آدیپونکتین، رزیستین و ویسفاتین. لپتین دریافت غذا را کاهش میدهد. آدیپـونکتیناکسیداسیون اسیدهای چرب را افزایش داده و سنتز گلوکز را در کبد کم میکند. هم چنین در پاتولوژی اجـزای ایمنـی و التهـاب نقـش دارد. رزیستین عملکردی ضد انسولین دارد و در آدیپوسیتها، ماکروفاژها و سایر انواع سلولها یافت میشـود. در شـرایط التهـابی در انسـان دخیـل است. ویسفاتین رفتار انسولین را تقلید میکند. به نظر میرسد اثر چاقی بر ایمنی به صورت دو لبه ایفای نقش میکند؛ زیرا لپتین از یک طرف سیتم ایمنی را تضـعیف مـیکنـد و از طرفـی التهاب را افزایش میدهد و آدیپونکتین منجر به تقویت ایمنی میشود. بافت چربی به عنوان یک بافت ترشحی دارای برخی ویژگی های غیر معمول می باشد. اولا به جای اینکه در جای خاصی از بدن باشند در کل بدن وجود دارد و امکان دارد که از نظر فیزیکی بخش های مختلف این بافت با هم در ارتباط نباشند. اما اینکه چگونه میزان و نوع ترشح این بخش های مجزا با هم هماهنگ می شود (به صورت هورمونی یا عصبی) هنوز مشخص نیست. دوم اینکه بافت چربی از سلول های مختلفی تشکیل شده است همانند سلول های چربی، سلول های پیش ساز سلول های چربی، فیبروبلاست ها و ماکروفاژها که همگی آنها در ترشحات بافت چربی درگیر می باشند. سوم اینکه بافت چربی بسته به اینکه زیرپوستی است یا احشایی فعالیت متابولیکی متفاوتی دارد. به همین دلیل برخی ذخایر چربی از نظر تولید برخی آدیپوکاین ها فعالیت متفاوتی با بقیه ذخایر دارند. چهارم اینکه، برخی آدیپوکاین ها توسط برخی بافتهایی غیر از بافت چربی تولید می شوند بنابراین نباید انتظار داشت که سطوح موجود در جریان خون برخی فاکتورها صرفا از بافت چربی تولید شده اند. سرانجام اینکه مکانیزم دقیق تولید و خروج آنها از سلول هنوز مشخص نشده است اگرچه در مورد مسیرهای تولید و ترشح آنها از بافت چربی شواهدی وجود دارد.