دانلود مقالات ISI درباره طب مکمل و جایگزین + ترجمه فارسی

طب مکمل و جایگزین ( به انگلیسی: complementary and alternative medicine) لیهٔ روش‌های درمانی است که در حیطهٔ پزشکی رسمی (مدرن) قرار نگرفته یا اثربخشی آن‌ها اثبات نشده، رد شده، غیرقابل اثبات یا زیان بخش است. امروزه درمان‌های جایگزین به عنوان شبه علم و شیادی علمی شناخته می‌شوند. انسان در درازای تاریخ شیوه‌های گوناگونی برای درمان و بهداشت به‌کار برده‌است؛ از پزشکی سنتی تا هومیوپاتی، گیاه‌درمانی، سنگ‌درمانی، آب‌درمانی، فرادرمانی، انرژی‌درمانی، پزشکی کهن ایرانی (اوستا، ابوعلی سینا، ابوریحان بیرونی)، مصری و چینی و پزشکی سلولی. درمان‌های جایگزین مشخصا روشهایی هستند که مورد تأیید دانش پزشکی قرار ندارند. آن بخش‌هایی از روش‌های سنتی که قابلیت اثبات علمی دارند، پیشتر به عنوان طب مدرن یا دانش پزشکی شناخته می‌شوند و عنوان درمان جایگزین ندارد. همهٔ روش‌های پزشکی جایگزین یا مکمل، در فرایند درمان، دارای بخشی غیرقابل تعریف یا حلقه‌ای گم‌شده می‌باشند که از دیدگاه علم قابل بررسی نیست. این مسئله که در این نوع پزشکی، از بیمار چه خواسته می‌شود، مشخص است و تأثیر آن بر بیمار نیز قابل ثبت و ضبطِ دقیق علمی و قابل تکرار و تجربه است، اما بهبود از نگاه علمی قابل توجیه نیست. متخصصان و طرفداران این نوع از درمانگری، ضمن رد روش‌های درمانی پزشکی مدرن، از روش‌های درمانی سنتی و جایگزین، برای بهبود و علاج بیماری‌ها استفاده می‌کنند. در مقابل، متخصصان پزشکی رایج نیز، روش‌های درمانی سنتی و جایگزین را غیرعلمی و نوعی از شبه‌علم می‌دانند. تاریخچه طب نشان می‌دهد از زمان‌های قدیم، اوهام و خرافات همزاد طب بوده است. هم‌اکنون که پس از سال‌ها سیطره پزشکی مدرن و فرمانروایی کارتل‌ها و شرکت‌های بزرگ دارویی در جهان و به حاشیه رفتن طب سنتی، برخی افراد از عوارض جانبی داروهای شیمیایی و هزینه گران مهندسی پزشکی خسته شده‌اند، یکی از بزرگ‌ترین باورهای غلط مردم در حوزه طب سنتی «عدم عوارض جانبی گیاهان دارویی است». متاسفانه این باور غلط مردم را بی‌محابا به سمت استفاده از هر گونه گیاه دارویی سوق می‌دهد و حداقل خطر آن این است که مردم گیاهان دارویی را به راحتی مصرف کنند و قطعا از عوارض جانبی و اثرات سوءمصرف آنها در امان نخواهند بود. شاید هیچ کسی حاضر نباشد داروی تزریقی را بدون تجویز پزشک به خود یا به اطرافیانش تجویز کند، اما در استفاده از داروهای گیاهی اوضاع به گونه دیگری است. برای نمونه بعضی افراد ممکن است هندوانه ابوجهل را که توسط یک فرد غیرمتخصص و ناآگاه تجویز شده باشد مصرف کنند، فارغ از این که در مقاله های دارویی طب نوین و سنتی، این گیاه جزء گیاهان سمی طبقه بندی شده و مصرف ناصحیح آن می تواند باعث التهاب خطرناک و خونریزی روده ها شود. رویکرد روزافزون نشریات و رسانه ها در معرفی ناصحیح و جانبدارانه از طب سنتی نیز بر این باور دامن می زند، به گونه ای که اکثر کسانی که در این زمینه قلم می زنند بیشتر روی خوب سکه را به مردم نشان می دهند و از نشان دادن واقعیت پرهیز می کنند.