دانلود مقالات ISI درباره ایزوتوپ کربن + ترجمه فارسی

ایزوتوپ اتم های یک عنصر با تعداد پروتون های برابر و تعداد نوترون های متفاوت می باشند. بیشتر عناصری که در طبیعت یافت می شوند بیش از یک ایزوتوپ پایدار دارند. برای مثال عنصر کربن سه ایزوتوپ اصلی دارد. تمام اتم های کربن دارای شش پروتون در درون هسته خود هستند و این در حالیست که می توانند دارای شش، هفت و یا هشت نوترون باشند. بنابر این سه ایزوتوپ کربن به ترتیب دارای عدد جرمی ١٢، ١٣ و ١٤ بوده و از این رو کربن-١٢، کربن-١٣ و کربن-١٤ نام دارند. کربنی که در زندگی روزمره با آن سر و کار داریم مخلوطی از کربن-١٢ و کربن-١٣ و درصد ناچیزی از کربن-١٤ است. به جز هیدروژن که ایزوتوپ های آن دارای جرم نسبی بسیار متفاوت با یکدیگر و در نتیجه اثرات شیمیایی متفاوت می باشند، ایزوتوپ های دیگر عناصر به راحتی از هم قابل شناسایی نیستند. عنصر کربن دارای ۱۵ ایزوتوپ شناخته شده از ۸C تا ۲۲C است که از این میان دو ایزوتوپ (۱۲C و ۱۳C) به طور طبیعی در طبیعت یافت می‌شود. ۱۴C ایزوتوپ پرتوزای طبیعی این عنصر است که دارای نیمه عمر ۵٬۷۳۰ سال است.