دانلود مقالات ISI درباره گونه های در معرض خطر + ترجمه فارسی

گونه های در معرض خطر (به انگلیسی: Endangered species ) گونه‌هایی شامل گیاهان، جانوران، قارچ‌ها و. . . هستند که در معرض خطر افتادن در آیندۀ نزدیک می‌باشند. گونه‌هایی که تهدیدشده هستند، گاهی اوقات با اندازه‌گیری پویایی‌شناسی جمعیت دپنسیشین بحرانی مشخص می‌شوند که یک اندازه‌گیری ریاضی زیست‌توده و مرتبط با نرخ رشد جمعیت است. این یک معیار کمّی برای ارزیابی درجۀ خطر است. (پیمان تجارت بین‌المللی گونه‌های جانوری و گیاهان وحشی در معرض خطر انقراض) در سال ۱۹۷۳ میلادی امضا شد. هدف از این معاهده اطمینان از آن است که تجارت حیوانات وحشی و گونه‌های گیاهی ارزشمند و در خطر انقراض، بقای آنها را تهدید نکند. امروز بیش از ۳ هزار گونه جانوری و گیاهی در فهرست حفاظتیCITES ثبت شده‌اند و بر تجارت آنها نظارت می‌شود. اجلاس‌های CITES دوساله‌است و در آن تصمیماتی گرفته و قطعنامه‌هایی صادر می‌شود که مقررات اجرایی کنوانسیون هستند و از طرف کشورهای عضو اجرا می‌شوند که برخی از گونه‌های جانوری ایران نیز در فهرستCITES قرار دارد. در حال حاضر تمام قلعه حیوانات در حال تغییر است. بعضی از این تغییرات بر اساس چالش هایی است که خود طبیعت در برابر هر یک از حیوانات قرار می دهد، و بقیه به خاطر دخالت انسان در زندگی این موجودات از طریق شکار و تخریب محیط زیست. گونه‌های وحشی عمدتا به دلیل حوادثی غیر طبیعی نظیر برخورد با کابل‌های برق، شلیک شکارچیان غیرمجاز، برخورد با خودرو در جاده‌ها و حتی زنده‌گیری صیادان غیر مجاز آسیب می‌بینند، متاسفانه در برخی از این موارد گونه‌های وحشی به دلیل شدت جراحات وارده دیگر امکان بازگشت به طبیعت را ندارند و تا پایان عمر باید در مراکز نگهداری شوند. اینکه رسیدگی و درمان به‌موقع گونه‌های وحشی آسیب‌دیده به صورتی که توان بازگشت به طبیعت را یابند به لحاظ اکولوژیک دارای اهمیت ویژه‌ای است، اظهارکرد: در بین این گونه‌های آسیب دیده گاهی گونه‌های وحشی در معرض خطر انقراض و به لحاظ حفاظتی با ارزش نیز مشاهده می‌شود.