دانلود مقالات ISI درباره برآافزا + ترجمه فارسی

برآافزا (flap) وسیله‌ای در لبه فرار بال برای افزایش نیروی برآ در بال هواگردها. نیروی برآ نیروی اصلی عامل نگهدارنده وسایل پرنده در هوا و عامل غلبه بر نیروی وزن هواپیما می‌باشد. نیروی برآ دارای ارتباط مستقیم با سرعت هواپیما بوده و با افزایش سرعت افزایش و با کاهش سرعت کاهش میابد. بنابراین در رژیمهای پروازی برخاست و نشست که سرعت هواپیما کم است برای جبران کمبود نیروی برآ از برآافزا استفاده می‌شود. انواع برآافزا flap: فلپی است که در لبه حمله نصب می شود و به آن droop هم می گویند. Plain flap: سطحی در لبه فرار است که دارای یک لولای ساده است. Split flap: سطح بالایی آن ثابت می ماند و تنها سطح پایینی آن مانند فلپ ساده حرکت می کند. Fowler flap: قبل از چرخیدن، این فلپ رو به عقب حرکت می کند و هم باعث افزایش خمیدگی و هم باعث افزایش سطح بال می شود. Slotted flap: فاصله میان این نوع فلپ تا انتهای بال باعث ورود جریان پر انرژی به سطح بالای بال شده و از جدایش جلوگیری می کند. این نوع فلپ می تواند دو تکه و سه تکه هم باشد. هواپیمای در حال پرواز با چهار نیرو مواجه است: نیروی پیشرانه یا جلو برنده (Thrust): این نیرو را چرخش ملخ پروانه، موتور جت و یا راکت تولید می کند و عامل حرکت هواپیما به سمت جلو است. این نیرو بر مقاومت هوا غلبه می کند و هواپیما را به جلو می کشد. هواپیماها نیروی جلو برنده خود را از ملخ ها، موتورهای جت و یا موشک می گیرند. یک ملخ شبیه یک پنکه خانگی (ولی خیلی قوی تر) عمل می کند، یعنی کشیدن هوا به سمت عقب. البته گلایدرها جزو هواپیماهایی هستند که هیچ راهی برای تولید نیروی جلو برنده ندارند، ولی در عوض از انرژی پتانسیل ارتفاع شان برای تبدیل به حرکت جلو برنده استفاده می کنند. نیروی مقاوم پَسا (Drag): این نیرو در خلاف جهت حرکت اجسام در سیالات ظاهر می شود (هوا و آب نوعی سیال هستند). اگر هر جسمی از میان یک سیال مانند آب یا هوا عبور کند، سعی می کند با کنار زدن مولکول سیال، راهی برای پیشروی خود باز کند. این نیروی مقاوم سیال، نیروی پسا نامیده می شود. اگر شما دست خود را از پنجره ماشین در حال حرکت بیرون بگیرید، می توانید نیروی پسایی که دست شما به وجود آورده است را احساس کنید. شما حتماً بازی های المپیک اسکی بازان را دیده اید که در سراشیبی، بدن خود را خم می کنند تا نیروی پسای کمتری بسازند و در نتیجه آنها می توانند سریع تر حرکت کنند. یک هواپیمای جت مسافربری همیشه بعد از برخاستن از زمین، چرخ های خود را جمع می کند تا بدنه هواپیما، نیروی پسا را کاهش دهد، درست همانند اسکی بازان. خلبان با این کار می خواهد تا آنجا که ممکن است، سطح تماس هواپیما با مولکول های هوا را کاهش دهد و راحت تر از میان سیال هوا عبور کند؛ زیرا میزان نیروی پسای تولید شده از چرخ های هواپیما هم چشمگیر است. نیروی وزن (Weight): این نیرو یکی از ساده ترین نیروهای آیرودینامیکی است، زیرا ما همیشه وقتی چیزی را از زمین بلند می کنیم، وزنش را حس می کنیم. هر چیزی روی زمین وزن دارد حتی هوا. نیروی بالا برنده (Lift): یک نیروی آیرودینامیکی است که بر وزن غلبه می کند و هواپیما را در هوا نگه می دارد. در هواپیما، بال ها بیشترین نیروی بالا برنده را ایجاد می کنند تا هواپیما در هوا پرواز کند. برای اینکه هواپیماها یک پرواز مستقیم و متعادلی داشته باشند، باید رابطه زیر وجود داشته باشد: نیروی پسا = نیروی جلو برنده و نیروی وزن = نیروی بالا برنده اگر به هر دلیلی مقدار نیروی مقاوم پسا از نیروی جلو برنده بیشتر شود، هواپیما سرعتش کم می شود و اگر نیروی جلو برنده از نیروی پسا بیشتر شود، هواپیما هم سرعتش زیاد می شود. همچنین اگر مقدار نیروی بالابرنده از وزن کمتر باشد، هواپیما نزول می کند. با افزایش نیروی بالابرنده، خلبان می تواند هواپیما را به اوج ببرد.