دانلود مقالات ISI درباره روش‌های صوری، روش‌ها رسمی + ترجمه فارسی

در علوم رایانه و مهندسی نرم‌افزار، روش‌های صوری یا روش‌ها رسمی Formal methods نوع خاصی از شگردهای ریاضی پایه برای توصیف، تخصیص، ایجاد، توسعه، و تولید برنامه سامانه‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری هستند. استفاده از روش‌های صوری برای طراحی سخت‌افزار و نرم‌افزار تحت تأثیر خواسته‌ها و انتظارات قرار می‌گیرد. ایده ی این روش ها در توصیف و وارسی نرم افزار در قالب زبان های رسمی مانند beta و z است، در واقع این مدل ها مشکل اصلی تولید را در عدم توصیف دقیق نرم افزار در سایر فرآیند های تولید می دانند و به دنبال توصیف صورت مسئله با زبان های توصیفی دقیق می باشند. با توجه به عدم ارائه یک فرآیند تولید، معمولاً به صورت ترکیبی، در کنار سایر فرآیند های تولید نرم افزار استفاده می شوند. ویژگی‌ها: برای توسعه سامانه در هر سطح مطلوب، از تعریف‌های روش‌های صوری می‌توان استفاده کرد. این تعریف رایج می‌تواند جهت هدایت فعالیت‌های توسعه استفاده شود علاوه بر این می‌تواند مشخص کند که نیازهای سامانه به‌طور کامل و دقیق تشخیص داده شده‌اند. نیاز برای ویژگی‌ها سامانه‌های صوری (رسمی) برای سالهاست که مشخص شده‌است. در راس الغول(زبان برنامه‌نویسی الگول) ۶۰ گزارش، John Backus یک نماد صوری (رسمی) ای در دستور این زبان برنامه‌نویسی ارائه کرده‌است (که بعداً شکل نرمال Backus یا Backus-Naur form نامیده شد. Backus همچنین یک نیاز به یک نماد برای توصیف معناشناسی این زبان توصیف کرد. گزارش معهود که یک نماد جدید بود، همانند BNF در آینده نزدیک ظاهر خواهد شد، یا ظاهر نخواهد شد. معایب روش های رسمی: 1-مدل کاملی نیست(ترکیبی استفاده میشود) 2-گسترش مدلهای رسمی در حال حاضر بسیار وقت گیر و پر هزینه است 3-از آنجایی که تعداد محدودی از نرم افزارسازان دارای زمینه ی لازم برای اجرای روش های رسمی هستند،آموزش گسترده ای مورد نیاز است. 4-استفاده از این مدل به عنوان راهکار ارتباطی با مشتریان که دید فنی ندارند دشوار است.