دانلود مقالات ISI درباره آلیاژهای با آنتروپی بالا + ترجمه فارسی

بیشتر آلیاژهای متداول بر پایه یک عنصر اصلی هستند. در آلیاژسازی، عناصر مختلف به عنصر اصلی افزوده می شوند تا خواص آن بهبود یابد. اما دسته جدیدی از آلیاژها ساخته شده اند که در ترکیب و ساختار خود، حداقل پنج عنصر اصلی با درصد اتمی برابر یا نزدیک به هم دارند. معمولا درصد اتمی هر عنصر بیش از ۵ درصد است. انتروپی ترکیب شدن این آلیاژها، بیشینه است که موجب شده آن ها را آلیاژهای انتروپی بالا (HEA) نام گذاری کنند که تحت عنوان آلیاژهای چند-عنصری نیز شناخته می شوند. این آلیاژها استحکام تسلیم بسیار بالایی دارند که قابل قیاس با شیشه های فلزی حجیم است. بعلاوه، برخی از این آلیاژهای انتروپی بالا می توانند این استحکام بسیار بالا را تا دمای ۸۰۰ کلوین حفظ کنند، در حالی که شیشه های فلزی حجیم تنها تا دمای تبدیل شیشه خود می توانند استحکام خود را حفظ کنند. آلیاژهای با آنتروپی بالا عمدتاً نوع ریزساختار و خواص آلیاژهای آنتروپی بالا به نوع و میزان عناصر تشکیل‌دهنده بستگی دارد، به‌ طوری که در صورت انتخاب دقیق عناصر و ترکیبات، می‌توان به نسبتی از محلول‌های جامد BCC یا FCC دست یافت که بهترین خواص مکانیکی و فیزیکی را برای آلیاژ رقم بزنند. آلیاژهای HEA از طریق فاز مایع (برای نمونه، ذوب قوسی)، از فاز جامد (آلیاژسازی مکانیکی، یک تکنیک حالت جامد انجام فرایند بر روی پورد که شامل جوش سرد، شکست و جوش مجدد ذرات پودری در آسیاب گلوله ای با انرژی بالا می شود)، از فاز گازی (از طریق تکنیک اسپاترینگ یا کند و پاش برای ساخت پوشش های مقاوم به سایش) و روش الکتروشیمیایی ساخته می شوند.