دانلود مقالات ISI درباره ایزومر + ترجمه فارسی

دو ترکیب که فرمول مولکولی یکسان ولی آرایش اتمی متفاوت داشته باشد ایزومر نامیده می‌شوند. به عبارتی ترکیباتی که دارای فرمولهای بسته مشابه ولی فرمولهای گسترده متفاوت باشند را ایزومری می‌گویند. چنین ترکیباتی در خواص شیمیایی و فیزیکی باهم فرق دارند. این کلمه از واژه یونانی isos به اضافه meros به معنای (ساخته شده از بخش‌های یکسان ) گرفته شده است. واژه ایزومری اولین بار به توسط برزلیوس برای معرفی ترکیبات شیمیایی گوناگون دارای ترکیب درصد عناصر یکسان، به عبارت دیگر تناسبهای نسبی یکسان عناصر سازنده، مورد استفاده واقع شد. این احتمال که یکسانی ترکیب درصد عناصر سازنده بتواند دلالت بر وجود دو یا چند ماده به عنوان ایزومرهای یکدیگر نماید، از تئوری ساختمانهای آلی مشتق شده است. ایزومرها شامل ۲ دسته‌ اصلی ایزومرهای ساختاری و ایزومرهای فضایی می باشند. الف) ایزومری ساختمانی در آنان اتم‌ها و گروه‌های عاملی از راه‌های دیگری به هم وصل شده‌اند و خود سه گروه‌اند: 1- ایزومر اسکلتی 2- ایزومر موضعی 3- ایزومر عاملی. ب) ایزومر فضایی نوع خاصی از انواع ایزومرها که تنها در نحوه ی قرار گرفتن اتم هایشان در فضا با یکدیگر اختلاف دارند اما از نظر چگونگی اتصال اتم‌ها به یکدیگر مشابه هستند استرئو ایزومر یا ایزومر فضایی نامیده می‌شوند. در آنان شکل پیوندها یکسان است؛ اما شکل هندسی اتم‌ها و گروه‌های عاملی در فضا متفاوت است. انانتیومرها برخلاف دیاسترومرها می‌توانند قرینه همدیگر باشند. دیاسترومرهابه صورت دو ایزومر سیس و ترانس دیده می شوند که در ایزمر سیس گروه های مشابه کنار هم و در ترانس مقابل یکدیگر هستند. انانتیومرها را ایزومر نوری نیز می گویند زیرا از خود فعالیت نوری نشان می دهند و قادر اند جهت نور قطبیده را را بچرخانند. به آن ایزومر نوری که نور قطبیده را به راست می چرخاند راست گرد و به آن دیگری که صفحه نور قطبیده را به چپ می چرخاند چپ گرد می گویند. اگر یک نمونه حاوی غلظت های مساوی از هر دو ایزومر راست گرد و چپ گرد باشد چرخش خالصی در صفحه نور قطبیده هنگام عبور از نمونه رخ نمی دهد. چنین مخلوطی را راسمیک می گویند. البته انواع دیگری از ایزومرها خارج از این رده بندی وجود دارد مانند ایزومرهای توپولوژیک که توپوایزومرها نامیده می شوند. انواع ایزومر فضایی: 1- ایزومر هندسی 2- ایزومر نوری.