دانلود مقالات ISI درباره راکتور گرماهسته‌ای آزمایشی بین‌المللی + ترجمه فارسی

راکتور گرماهسته‌ای آزمایشی بین‌المللی (به انگلیسی: International Thermonuclear Experimental Reactor) مشهور به ITER یا ایتر، بزرگترین طرح یک رآکتور همجوشی هسته‌ای است که تا کنون طراحی شده است، و بر پایهٔ محصورسازی مغناطیسی بنیاد نهاده شده‌است. برای آغاز فرایند همجوشی، نیاز است که سوخت همجوشی را که از دوتریم و تریتیوم تشکیل شده، به دمای بالایی برسانیم. این دما نزدیک ۱۰۰ میلیون درجه سانتیگراد است. یکی از روش‌های پیشنهاد شده محصور کردن پلاسما با کاربرد میدان مغناطیسی است. طرح ایتر در ۱۹۸۵ نخست در گفتگوهایی میان اتحاد جماهیر شوروی و آمریکا مطرح گردید. در طی سال‌های بعد، شماری دیگر از کشورها به پروژه پیوستند، و امروزه ۷ عضو چین، اتحادیه اروپا، هند، ژاپن، کره جنوبی، روسیه و آمریکا در این پروژه فعالیت دارند. تاسیسات اصلی این پروژه در فرانسه قرار خواهد داشت. ایتر بزرگترین توکاماک ساخته شده در تاریخ خواهد بود. پروژه ایتر (ITER) مخفف عبارت International Thermonuclear Experimental Reactor به‌معنی راکتور گرماهسته‌ای آزمایشی بین‌المللی، بزرگ‌ترین رآکتور هم‌جوشی هسته‌ای تاکنون طراحی‌شده‌ای است که برمبنای محصورسازی مغناطیسی عمل می‌کند. درحال حاضر، کشورهای چین، اتحادیه اروپا، هند، ژاپن، کره جنوبی، روسیه و آمریکا از اعضای اصلی این پروژه‌اند. سوخت هم‌جوشی که از دوتریم و تریتیوم تشکیل شده در فرآیند هم‌جوشی باید به دمای حدود ۱۰۰میلیون درجه سانتیگراد برسد که برای دستیابی به این هدف می‌توان به‌عنوان یکی از روش‌های پیشنهاد از محصورکردن پلاسما با استفاده از میدان مغناطیسی بهره گرف هم‌جوشی چیست؟ هم‌جوشی منبع انرژی خورشید و ستارگان است. در گرما و جاذبه شدید در مرکز این اجرام اختری، هسته‌های هیدروژن با یکدیگر برخورد می‌کنند و به اتم‌های سنگین هلیوم تبدیل می‌شوند و در این روند حجم بالایی از انرژی آزاد می‌شود. علم هم‌جوشی قرن بیستم موثرترین واکنش هم‌جوشی را در شرایط آزمایشگاهی شناسایی کرد و آن واکنش بین دو ایزوتوپ هیدروژن یعنی دوتریوم و تریتیوم بود. واکنش هم‌جوشی دوتریوم و تریتیوم انرژی بسیار بالایی را تولید می‌کند. سه شرط لازم است تا این هم‌جوشی در آزمایشگاه پدید آید: دمای بسیار بالا، چگالی ذره پلاسمای کافی (برای افزایش احتمال شکل‌گیری حتمی برخورد) و زمان حبس کافی (برای نگاه داشتن پلاسما که تمایل به منبسط شدن دارد. ) در دمای بسیار بالا الکترون‌ها از هسته جدا می شوند و گاز به پلاسما تبدیل می‌شود. اغلب به این وضعیت "حالت چهارم ماده" می‌گویند. پلاسماهای هم‌جوشی شرایطی را پدید می‌آورند که در آن عناصر سبک می‌توانند ترکیب شوند و انرژی تولید کنند. در یک وسیله توکامک از میدان مغناطیسی شدید برای محدود کردن و کنترل پلاسما استفاده می‌شود. ت.