دانلود مقالات ISI درباره کامپوزیت‌های با زمینهٔ فلزی + ترجمه فارسی

کامپوزیت‌های زمینه فلزی که به اختصار MMC نامیده می‌شوند، دسته ای از مواد هستند که حداقل دو جزء تشکیل دهنده دارند که وجود یک جزء فلزی در آنها ضروری است. این مواد دارای پتانسیل استفاده برای تنوع گسترده‌ای از کاربردهای سازه ای و کاربردهای حرارتی می‌باشند. کامپوزیت‌های زمینه فلزی، قادر به تحمل محدوده‌های دمای کاری بالاتری نسبت به همتاهای فلزی خود هستند و خواصی مانند: استحکام، هدایت حرارتی، مقاومت به سایش، مقاومت به خزش یا پایداری ابعادی در آن‌ها قابل بهبود می‌باشد. این کامپوزیت‌ها بر خلاف پایه پلیمری‌ها غیرقابل اشتعال می‌باشند و دارای حداقل حمله خوردگی توسط سیال‌های آلی نظیر سوخت‌ها و حلال‌ها هستند. زمینه یک کامپوزیت زمینه فلزی، یا یک فلز آلیاژی است و یا یک فلزخالص است. کامپوزیت های زمینه فلزی از اوایل دهه 1960 در صنعت شناخته شدند، اما تنها از اواخر دهه 1970 بود که روش های اقتصادی برای ساخت آنها ابداع گردید. عمده‌ترین مشکل در تهیه کامپوزیت های زمینه فلزی تمایل ذرات غیرفلزی به جدایی از مذاب است که بیشتر مربوط به عدم آغشته پذیری کافی بین ذرات و مذاب می باشد. هدف از قراردادن یک فاز ثانویه با کارایی بالا در داخل یک ماده مهندسی مرسوم، ایجاد تلفیقی از جنبه‌ها می‌باشد که توسط اجزا تشکیل دهنده به تنهایی میسر نخواهد بود.