دانلود مقالات ISI درباره نشانگرهای مولکولی + ترجمه فارسی

نشانگرهای مولکولی(به انگلیسی: Molecular markers) یک وسیله و ابزار مفید و دقیق می‌‌باشند که روش‌‌های مبتنی بر استفاده از آن‌ها به عنوان مکمل روش‌های سنتی و کلاسیک در سرعت بخشیدن به برنامه‌های به‌نژادی، افزایش دقت و صرفه‌جویی در نیروی کار و هزینه‌ها نقش چشمگیری دارند. پیدایش تکنیک PCR و نشانگرهای مولکولی دی‌ان‌آ در اوایل دهه 80 میلادی و تکامل تدریجی آن‌ها به کمک ابداع ابزارها و وسایل نوین پیشرفته باعث گردید که مفاهیم ژنومیکس، بیوانفورماتیکس و پروتئومیکس در اواسط دهه 90 به عرصه بیولوژی مولکولی وارد شوند و باب‌های جدیدی از کاربردهای بیوتکنولوژی نوین گشوده شود. مجموعه این دستاوردها موجب شد که پایان قرن بیستم با اتمام پروژه‌های بررسی ژنوم چندین موجود و از جمله انسان، آرابیدوپسیس و برنج مصادف شود. دردهه 1950، نشانگرهای مولکولی قابل مشاهده توسط الکتروفورز پروتئین‌های تحول شگرفی را ایجاد نمودند. برخی از تفاوت‌های موجود در توالی DNA بصورت پروتئین‌هایی با اندازه‌های مختلف نمایان می‏شود که با روش‌های مختلف بیوشیمیایی قابل ثبت و مطالعه می‌باشند. به این نشانگرها، نشانگرهای بیوشیمیایی نیز گفته می‏شود. در واقع این نشانگر پلی‌مورفیسم را در سطح پروتئین نشان می‌دهد. نشانگرهای پروتئینی تغییرات را در سطح ردیف و عمل ژن به صورت نشانگرهای هم‌بارز نمایان می‌کنند. از معایب این نشانگرها محدود بودن آن‏هاست. همچنین این نوع نشانگرها تحت تأثیر تغییرات پس از ترجمه و تظاهر کمی برخی از آنزیم‌ها و پروتئین‌ها تحت تأثیر مرحله رشد گیاه قرار می‌گیرد (نقوی. 1384). گزارش­های متعددی از مقایسه کارآیی نشانگرهای مولکولی برای برآورد پارامترهای ژنتیکی گیاهان در مطالعات تنوع ژنتیکی منتشر شده است. اغلب تحقیقات بر روی ژنوم­های گیاهی مختلف و برنامه­های اصلاحی گوناگونی انجام گرفته است، ولی در این میان گزارشی مبنی بر مقایسه کارآیی نشانگرهای SSR و RAPD در برنامه­های گزینش به کمک نشانگر (MAS) در ژنوم برنج مشاهده نشده است. به همین منظور، در تحقیقی کارآیی دو سیستم نشانگری فوق جهت تخمین برخی پارامترهای ژنتیکی در لاین­های تلاقی برگشتی پیشرفته در برنج مورد مقایسه قرار گرفت. از 100 جفت آغازگر SSR و20 آغازگر RAPD برای انگشت­نگاری ژنوتیپ­ها استفاده شد. چندشکلی نشانگرهای RAPD بیشتر از نشانگرهای SSR، اما میزان اطلاعات چندشکلی نشانگر SSR بیش از دو برابر نشانگر RAPD به‌دست آمد. همبستگی ضعیفی میان دو سیستم مختلف نشانگری برای تخمین شباهت ژنتیکی نتاج به والد تکراری مشاهده گردید. همچنین نتایج نشان داد که افزایش تعداد نشانگر RAPD تأثیری در افزایش دقت برآوردها نداشت. با توجه نتایج این تحقیق پیشنهاد می­شود که از نشانگر SSR در برنامه­های گزینش استفاده شود.